Mój ukochany świat

Opinie czytelników

Wspomnienia Sonii Sotomayor, „My Beloved World”, to głęboko osobisty opis jej życiowej podróży od trudnego dzieciństwa w Bronksie do roli sędziego Sądu Najwyższego. Książka jest chwalona za inspirujący ton, szczere refleksje i wnikliwe lekcje na temat wytrwałości, tożsamości i równowagi między życiem zawodowym a osobistym. Niektórzy czytelnicy uważali jednak, że narracja może być czasami zbyt szczegółowa i monotonna, sugerując, że może skorzystać na bardziej zwięzłej edycji.

Pamiętnik jest pięknie napisany, dostarczając inspiracji i motywacji poprzez historię życia Sotomayor. Oferuje cenne lekcje życia, poruszając takie tematy, jak ciężka praca, pokora, wpływ mentoringu, znaczenie edukacji i doświadczenie w poruszaniu się po jej tożsamości kulturowej. Wielu czytelników poczuło silny emocjonalny związek z podróżą Sotomayor i doceniło jej szczerą opowieść.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt długą i szczegółową, opisując części narracji jako monotonne i trudne do zaangażowania z powodu nadmiaru informacji. Kilku krytyków zauważyło również dostrzegalny brak pokory w pisarstwie i wyraziło zaniepokojenie traktowaniem tematów akcji afirmatywnej, kwestionując przedstawienie jej osiągnięć akademickich i zawodowych.

(na podstawie 2442 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

My Beloved World

Zawartość książki:

#1 NATIONAL BESTSELLER - "Wnikliwy i emocjonalnie intymny pamiętnik" ("The New York Times") opowiedziany ze szczerością, jakiej nigdy wcześniej nie podjął się urzędujący sędzia. Ta "potężna obrona empatii" ("The Washington Post") ma stać się klasykiem odkrywania samego siebie.

Jako pierwsza Latynoska i trzecia kobieta powołana do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, Sonia Sotomayor stała się natychmiastową amerykańską ikoną.

W tej opowieści o ludzkim triumfie, która "nuci z nadzieją i radością" ( NPR ), opowiada o swoim życiu od projektu mieszkaniowego Bronx do ławy federalnej, podróży, która stanowi inspirujące świadectwo jej własnej niezwykłej determinacji i siły wiary w siebie.

Oto historia niepewnego dzieciństwa, z ojcem alkoholikiem (który zmarł, gdy miała dziewięć lat) i oddaną, ale przeciążoną matką, a także o schronieniu małej dziewczynki przed zamieszaniem w domu z jej namiętnie uduchowioną babcią ze strony ojca. Ale to właśnie wtedy, gdy zdiagnozowano u niej młodzieńczą cukrzycę, przedwcześnie dojrzała Sonia zdała sobie sprawę, że ostatecznie musi polegać na sobie. Nauczyła się robić sobie zastrzyki z insuliny, których potrzebowała, by przetrwać i wkrótce wyobraziła sobie drogę do innego życia.

Mając za zawodowe wzorce jedynie postacie z telewizji i niewiele rozumiejąc, co się z tym wiąże, postanowiła zostać prawnikiem, co było jej marzeniem, które utrzymało ją na nieprawdopodobnym kursie, od valedictorian jej klasy licealnej do najwyższych wyróżnień w Princeton, Yale Law School, biura prokuratora okręgowego hrabstwa Nowy Jork, prywatnej praktyki i powołania do Federalnego Sądu Okręgowego przed ukończeniem czterdziestego roku życia.

Po drodze widzimy, jak ukształtowali ją jej nieocenieni mentorzy, nieudane małżeństwo i nowoczesna wersja rozszerzonej rodziny, którą stworzyła z cenionych przyjaciół i ich dzieci. W tej ciepłej i szczerej książce, jej wciąż zachwycone oczy na nowo ukazują nieskończone możliwości Ameryki.