mój skok z nieba

Oryginalny tytuł:

my jump from heaven

Zawartość książki:

Śniło mi się, że byłam na kolacji z Emily, Johnem i Williem. Byli zainteresowani naszym współczesnym życiem i zapytali, czy mężczyźni i kobiety nadal łamią sobie serca? "Tak", powiedziałem im, "Wy nadal możecie dobrze żyć na ziemi". Potem zatrzymałem się i powiedziałem: "Tak, może lepiej niż kiedyś. Emily, ty też." Spojrzeli na mnie, jakby zrozumieli swoje znaczenie, a Willie powiedział: "Cóż, byliśmy największymi poetami na ziemi i z jakiegoś dziwnego powodu jesteśmy tutaj w twoim śnie Co do cholery napisałeś? ".

Odpowiedziałem: "Napisałem kilka wierszy przez lata i może chciałbyś je przeczytać". Ignorując mnie, Emily powiedziała: "Więc nadal nie wiemy, skąd się wzięliśmy". Keats odpowiedział: "Tak, można by pomyśleć, że gdybyśmy mogli polecieć na Księżyc, wiedzielibyśmy o sobie więcej. Wy wciąż jesteście na brzegu świata, myśląc, dopóki nicość nie zatonie". Wtedy Willie spojrzał na mnie i powiedział: "Więc to jest ten sen o śmierci, który nadchodzi i w tym śnie chcesz, żebyśmy czytali twoją poezję". John zaśmiał się i powiedział: "Obudź tego gościa, żebyśmy mogli stąd wyjść". Powiedziałem im, żeby się nie denerwowali. Nie chciałem, by znaleźli się w moim śnie. Zirytowana Emily powiedziała: "To dzika noc we śnie. Nie mamy kompasu ani mapy, by wyznaczyć drogę ucieczki".

Chwyciłam Johna za ramię i powiedziałam mu, że przez niego oblałam Uniwersytet Stanowy w San Diego. Dostałem "F" z tańca towarzyskiego. Był rok 1962, byłam świeżo upieczoną studentką college'u, grającą w piłkę nożną bez stypendium i zmywającą naczynia w stołówce. Czas, który powinienem poświęcić na naukę, spędziłem na czytaniu wierszy w bibliotece i próbach napisania eseju o urnie.

Egzamin końcowy w mojej klasie tańca towarzyskiego był oceniany na podstawie tego, jak dobrze tańczyłeś z dziewczyną. Taniec z dziewczynami był powodem, dla którego chodziłem na te zajęcia, ale oceniano taniec z partnerką, a ja nie chciałem, żeby dziewczyna dostała złą ocenę, więc nie pojawiłem się na finale. Poprosiłam Emily i Williego, aby uznali, że dostałam "F" z powodu jednej z ich ulubionych cnót, rycerskości. Spojrzeli na mnie, jakby pytali: "Taniec to kurs w college'u?". "Ale zrobiłam to z miłości" - powiedziałam im. "Byłam dumna z mojego "F" w tańcu towarzyskim; a powodem, dla którego oblałam, było to, że spędziłam cały swój czas studiując twoją poezję. Czy wiesz, ile "C" trzeba zrobić, żeby z 1/2 oceny "F" zrobić "C"?

Podczas moich rozwodów moje byłe żony nie sprzeciwiały się temu, że dostały domy, a ja moje wiersze. Wtedy myślałem, że to kradzież. Trzej poeci patrzyli na mnie jak na głupca. "Ale zrobiłem to dla mojej poezji", powiedziałem im. Roześmiali się.

Wyjaśniłem, że pisałem wiersze przez całe życie, trzymałem je pod łóżkami, w walizkach, nosiłem je wszędzie tam, gdzie mieszkałem i pracowałem. Trzymałem je w szkolnych i policyjnych szafkach, w szafkach kancelarii prawnych, a nawet wyciągałem je w bezpieczne miejsce z bagażników rozbitych i skonfiskowanych samochodów. Moje wiersze były najbardziej stałą rzeczą w moim życiu, czasami jedyną.

Willie powiedział: "Pieprzyć twoje wiersze, chcemy wrócić do życia i wyrwać się z twojego cholernego snu". John popchnął mnie i krzyknął: "Obudź się". Wtedy Emily krzyknęła: "Nie, nie budź go. Jeśli go obudzisz, co się z nami stanie? Jeśli się obudzi, możemy przestać istnieć; możemy wrócić tam, skąd przyszliśmy".