Ocena:
Książka „Mój czas nadejdzie” jest kroniką wstrząsającej podróży Iana Manuela przez system wymiaru sprawiedliwości dla nieletnich po tym, jak został skazany na dożywocie w wieku 14 lat. Szczegółowo opisuje jego doświadczenia związane z nadużyciami, odpornością i ostatecznym odkupieniem, podkreślając niesprawiedliwość amerykańskiego systemu więziennictwa, jednocześnie pokazując jego talent jako poety. Pamiętnik promuje tematy nadziei, przebaczenia i potrzeby reform w systemie wymiaru sprawiedliwości dla nieletnich.
Zalety:Dobrze napisana, z wciągającą narracją. Ta historia jest potężna i inspirująca, oferując głęboki wgląd w amerykański system sądownictwa karnego i pokazując niezwykłą odporność Iana Manuela i jego talent jako poety. Wielu czytelników uznało ją za prowokującą do myślenia i podkreśliło jej znaczenie w dyskusji na temat uwięzienia młodzieży i odkupienia.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali treść za dość przygnębiającą ze względu na powagę omawianych tematów, w tym znęcanie się i surowe realia systemu więziennictwa. Kilka recenzji sugerowało, że książka może wywoływać silne emocje, które mogą być trudne do przetworzenia.
(na podstawie 35 opinii czytelników)
My Time Will Come: A Memoir of Crime, Punishment, Hope, and Redemption
W wieku czternastu lat Ian Manuel został skazany na dożywocie bez możliwości zwolnienia warunkowego. My Time Will Come to pean na cześć zdolności ludzkiej woli do pokonywania przeciwności losu dzięki determinacji i sztuce.
"Ian jest magiczny. Jego historia jest trudna i rozdzierająca serce, ale zabiera nas w miejsca, do których musimy się udać, aby zrozumieć, dlaczego musimy działać lepiej." --Bryan Stevenson, autor Just Mercy.
Moja historia została opowiedziana wiele razy przez cenionych ekspertów w swoich dziedzinach - sędziów, prokuratorów, kuratorów sądowych dla nieletnich, socjologów, dziennikarzy. Chciałbym jednak spróbować opowiedzieć ją sam. Mam powody, by wierzyć, że eksperci mogą się co do mnie mylić. Dzisiaj, trzydzieści lat później, nie jestem ani w więzieniu, ani martwy." -z My Time Will Come.
Stany Zjednoczone są jedynym krajem na świecie, który skazuje trzynasto- i czternastoletnich przestępców, w większości kolorową młodzież, na dożywocie bez prawa do zwolnienia warunkowego, nie zważając na naukowo udowodnione osobliwości rozwijającego się młodzieńczego mózgu - to haniebna zmarszczka w skandalu masowego uwięzienia. W 1991 roku Ian Manuel, wówczas czternastoletni, został skazany na dożywocie bez możliwości zwolnienia warunkowego za przestępstwo inne niż zabójstwo. Podczas nieudanej próby napadu z kilkoma starszymi chłopcami, postrzelił w twarz Debbie Baigrie, młodą białą matkę dwójki dzieci. Ale jak podkreśla Bryan Stevenson, prawnik i dyrektor wykonawczy Equal Justice Initiative, nikt z nas nie powinien być oceniany tylko na podstawie najgorszej rzeczy, jaką kiedykolwiek zrobiliśmy.
Uchwyciwszy pełnię swojego człowieczeństwa, Manuel opowiada o dorastaniu jako bezdomny w Central Park Village w Tampie na Florydzie - dzielnicy pełnej ubóstwa, przemocy ze strony gangów i nadużywania narkotyków - oraz o swoich wysiłkach, by wznieść się ponad okoliczności, tylko po to, by znaleźć się, częściowo z powodu własnych działań, w więzieniu przez dwie trzecie swojego życia, z czego osiemnaście lat spędził w izolatce. Oto jednocześnie poruszająca i inspirująca historia o tym, jak znosił okrucieństwo systemu więziennictwa Stanów Zjednoczonych i jak jego ofiara, niezwykła kobieta, wybaczyła mu i odważnie broniła jego wolności, co zostało osiągnięte dzięki krucjacie ze strony Equal Justice Initiative, aby zająć się barbarzyństwem naszego systemu sądownictwa i doprowadzić do "sprawiedliwego miłosierdzia".
Pełen nieoczekiwanych zwrotów akcji, opisujący walkę o osiągnięcie chwały odkupienia, My Time Will Come jest peanem na cześć zdolności ludzkiej woli do przezwyciężenia przeciwności losu poprzez determinację i sztukę - w przypadku Iana Manuela poprzez jego poświęcenie się pisaniu poezji.
