Mohandas K. Gandhi, Autobiografia: Historia moich eksperymentów z prawdą

Opinie czytelników

Książka oferuje wnikliwy i szczegółowy opis życia Mahatmy Gandhiego, podkreślając jego poszukiwanie prawdy i zasady niestosowania przemocy. Choć ma ona błyskotliwe i wciągające momenty, jest również krytykowana za to, że jest długa, szczegółowa i czasami wolno się ją czyta. Niektórym czytelnikom trudno było się w nią zaangażować ze względu na jej rozwlekły charakter i obecność brakujących stron lub nieprzetłumaczonych terminów.

Książka zapewnia fascynujące i szczegółowe spojrzenie na wczesne życie Gandhiego, jego zasady i filozoficzne przemyślenia. Czytelnicy doceniają szczery portret jego zmagań i wgląd w jego zaangażowanie w niestosowanie przemocy. Wielu uważa ją za inspirującą lekturę, która zachęca do osobistego rozwoju i zrozumienia. Humanizuje Gandhiego i oferuje cenne lekcje życia.

Pisanie jest opisywane jako gadatliwe i czasami powtarzalne, co sprawia, że czytanie jest powolne i trudne. Niektóre terminy i szczegóły, szczególnie związane z kulturą i językiem Indii, nie są odpowiednio wyjaśnione, co może dezorientować czytelników niezaznajomionych z nimi. Brakujące strony w niektórych egzemplarzach były również istotną wadą dla niektórych czytelników.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mohandas K. Gandhi, Autobiography: The Story of My Experiments with Truth

Zawartość książki:

"Moim celem", pisze Mahatma Gandhi o tej książce, "jest opisanie eksperymentów w nauce Satyagraha, a nie mówienie, jak dobry jestem". Satyagraha, ruch protestacyjny Gandhiego bez użycia przemocy (satya= prawda, agraha= stanowczość), stał się, podobnie jak jego twórca, zasadą moralną i okrzykiem bojowym; zasadą była prawda, a okrzykiem wolność. Życie Gandhiego dało ogień i siłę bojownikom o wolność i niedotykalnym na całym świecie: hagiografowie i patrioci wykorzystali mity Mahatmy. Jednak Gandhi pisze: "Często tytuł Mahatma (Wielka Dusza) sprawiał mi głęboki ból..... Ale z pewnością chciałbym opowiedzieć o moich eksperymentach na polu duchowym, które są znane tylko mnie, i z których czerpałem taką moc, jaką posiadam do pracy na polu politycznym".

Najwyraźniej Gandhi nigdy nie wyrzekł się świata; nie był ani pacyfistą, ani kultowym guru. Kim był Gandhi? Pośród odradzającego się zainteresowania człowiekiem, który wyzwolił Indie, zainspirował amerykański Ruch Praw Obywatelskich i jest czczony, szanowany i niezrozumiany na całym świecie, nadszedł czas, aby posłuchać samego Gandhiego - jego własnymi słowami, jego własnymi "wyznaniami", jego autobiografią.

Gandhi uczynił ze skrupulatnego mówienia prawdy religię, a jego Autobiografia nieuchronnie przypomina innych świętych, którzy cierpieli i płonęli za swoje błędy. Jego prosta opowieść o dzieciństwie w Gudżaracie, małżeństwie w wieku 13 lat, studiach prawniczych w Anglii i rosnącym pragnieniu czystości i reform ma siłę człowieka ekstremalnego we wszystkim. Szczegółowo opisuje swoją stopniową konwersję na wegetarianizm i ahimsę (niestosowanie przemocy) oraz stan celibatu (brahmacharya,powściągliwość), który stał się jedną z jego bardziej uciążliwych prób duchowych. W sferze politycznej nakreśla początki Satyagrahy w Afryce Południowej i Indiach, z relacjami z pierwszych indyjskich postów i protestów, jego początkowych błędów i wątpliwości, jego uwięzienia i ciągłych serdecznych kontaktów z brytyjskimi władcami.

Gandhi był fascynującym, złożonym człowiekiem, genialnym przywódcą i przewodnikiem, poszukiwaczem prawdy, który zginął za swoje przekonania, ale nie potrzebował męczeństwa ani świętości. Jego historia, droga do jego wizji Satyagraha i ludzkiej godności, jest krytycznym dziełem XX wieku, ponadczasowym w swojej odwadze i inspiracji.