Mógłbym tu mieszkać wiecznie

Opinie czytelników

Książka „I Could Live Here Forever” autorstwa Hanny Halperin otrzymała wiele recenzji, z których wiele chwaliło jej emocjonalną głębię, wiarygodnych bohaterów i piękny styl pisania. Jednak znaczna liczba czytelników wyraziła rozczarowanie brakiem fabuły i niesatysfakcjonującym zakończeniem. Tematy miłości, uzależnienia i współuzależnienia głęboko rezonowały z wieloma osobami, podczas gdy inni krytykowali portret głównego bohatera i uważali, że zakończenie było nagłe lub niekompletne.

⬤ Piękny i wciągający styl pisania.
⬤ Silny wpływ emocjonalny, wywołujący szereg uczuć.
⬤ Relatywni bohaterowie, a zwłaszcza eksploracja miłości i uzależnienia.
⬤ Angażująca narracja pierwszoosobowa, która zanurza czytelników w historii.
⬤ Wnikliwe przedstawienie złożonych relacji i zmagań.

⬤ Brak spójnej fabuły; historia jest postrzegana jako pozbawiona celu.
⬤ Rozczarowujące lub nagłe zakończenie, które pozostawia czytelników z niedosytem.
⬤ Niektórzy uznali, że postać głównego bohatera jest nielubiana lub frustrująca.
⬤ Poglądy polityczne zintegrowane z postaciami były dla niektórych czytelników odstręczające.

(na podstawie 33 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Could Live Here Forever

Zawartość książki:

„Promienna druga powieść Halperina stąpa po cienkiej linii między tęsknotą za małżeństwem a torturą współuzależnienia.... Niech rozpocznie się pełna zachwytu intymność i mrożące krew w żyłach wzloty i upadki! „ - Leigh Haber, The New York Times Book Review

Wielokrotnie nagradzana autorka „Czegoś dzikiego” przedstawia trzymający w napięciu portret burzliwego, pochłaniającego związku między młodą kobietą a wracającym do zdrowia nałogowcem.

Kiedy Leah Kempler spotyka Charliego Nelsona w kolejce w sklepie spożywczym, ich przyciąganie jest natychmiastowe i intensywne. Charlie, ze swoimi wielkimi uczuciami i wielkimi deklaracjami miłości, całkowicie ją urzeka. Ale są pewne osobliwości w jego życiu - jest starszy od niej, ale mieszka z rodzicami; spotyka się z przyjacielem o dziwnych porach nocy; dużo śpi i zawsze wydaje się, że coś mu dolega. Wyznaje, że jest uzależniony od heroiny, ale obiecuje Leah, że nigdy więcej nie będzie brał.

Przyjaciele i rodzina Leah są zaniepokojeni. W miarę jak Leah coraz bardziej pogrąża się w odizolowanym związku, pełnym manipulacji i zaprzeczeń, prawda o Charliem wydaje się tak rozmyta, jak ich wspólny czas. Nawet gdy zachowanie Charliego staje się coraz bardziej nieobliczalne, gdy zaczyna sprawiać, że Leah czuje się niepewnie, nie może oprzeć się wrażeniu, że to, co istnieje między nimi, jest im przeznaczone. Charlie jest otwarty, chłopięcy i nieznośnie przystojny. Granice własnego bólu - i miłości - są tak głębokie, że Leah nie widzi, jak on popada w autodestrukcję.

Hanna Halperin pisze z bolesną wrażliwością i intymnością, ostro dostrajając się do pragnienia Leah o wszechogarniającym, kompulsywnym związku. I Could Live Here Forever odsłania przepaść między percepcją a prawdą, aby opowiedzieć odurzającą historię związku jednej kobiety z uzależnionym, towarzyszącym mu zawirowaniu współczucia i współzależności oraz jej nieustannym poszukiwaniu miłości i pełni.