Modulation and Assessment of Controlled Released Matrix Tablet of Losartan Potassium
Wissenschaftliche Studie aus dem Jahr 2012 im Fachbereich Pharmazie, Institute of Pharmaceutical Education Boradi, Sprache: Deutsch, Abstrakt: W idealnym przypadku lek powinien szybko dotrzeć do miejsca działania (receptora) w optymalnym stężeniu, pozostać w pożądanym czasie, zostać wykluczony z innych miejsc i szybko usunięty, gdy cel zostanie osiągnięty. Ogólnie rzecz biorąc, przebieg czasowy postaci dawkowania (farmakokinetyka) u człowieka jest uważany za kontrolowany przez strukturę chemiczną leku.
Zmniejszenie szybkości wchłaniania i/lub zmiana postaci dawkowania stanowią przydatne uzupełnienie. Gdy modyfikacja związku leku na poziomie molekularnym jest niewykonalna lub niepożądana, często poszukuje się produktu, który będzie wymagał rzadszego podawania w celu uzyskania wymaganego profilu czasowego aktywności biologicznej. Pożądane może być zmniejszenie szybkości wchłaniania w celu uzyskania bardziej akceptowalnej odpowiedzi klinicznej.
Celem projektowania systemów dostarczania matryc o przedłużonym uwalnianiu jest zmniejszenie częstotliwości dawkowania lub zwiększenie skuteczności leku poprzez lokalizację w miejscu działania, zmniejszenie wymaganej dawki lub zapewnienie jednolitego dostarczania leku. W związku z tym zaprojektowanie preparatu o przedłużonym uwalnianiu dla leku przeciwnadciśnieniowego może przedłużyć terapeutyczne stężenie leku we krwi i zmniejszyć częstotliwość dawkowania, a także poprawić przestrzeganie zaleceń przez pacjentów.
Tak więc w niniejszym badaniu zostaną podjęte próby sformułowania tabletek o przedłużonym uwalnianiu zawierających lek przeciwnadciśnieniowy. W grudniu 1843 r. Anglikowi Williamowi Brockedonowi przyznano patent na maszynę do kompresji proszków w celu utworzenia kompaktów.
To bardzo proste urządzenie składało się zasadniczo z otworu (lub matrycy), przez który proszek był ściskany między dwoma cylindrycznymi stemplami; jeden był włożony do podstawy matrycy i na stałą głębokość, drugi był włożony do górnej części matrycy i uderzany młotkiem. Wynalazek ten został po raz pierwszy wykorzystany do produkcji sprasowanego wodorowęglanu potasu i przykuł uwagę wielu osób.