Modlić się bez ustanku: Rewitalizacja opieki duszpasterskiej

Opinie czytelników

Książka „Pray Without Ceasing: Revitalizing Pastoral Care” autorstwa Deborah Van Deusen Hunsinger jest chwalona za wnikliwe badanie związku między modlitwą a opieką duszpasterską. Zapewnia podstawy teologiczne, a jednocześnie jest praktyczna zarówno dla pastorów, jak i osób świeckich. Recenzenci podkreślają jej inspirującą treść i poetycki styl pisania, co czyni ją cennym źródłem informacji dla osób pełniących funkcje duszpasterskie. Niektórzy sugerują jednak, że jej akademicki ton może onieśmielać zwykłych czytelników.

⬤ Głębokie spostrzeżenia łączące modlitwę i opiekę duszpasterską.
⬤ Inspirująca i łatwa w odbiorze, a przy tym treściwa bez nadmiernego upraszczania.
⬤ Oferuje praktyczne zastosowania dla pastorów i osób świeckich.
⬤ Piękny styl pisania, który sprawia, że treść jest wciągająca.
⬤ Zapewnia teologiczne ramy dla zrozumienia koinonii i wspólnoty w duszpasterstwie.
⬤ Zawiera wskazówki dotyczące nauczania i zasoby do praktycznego wykorzystania.

⬤ Może być zbyt akademicko zorientowana dla zwykłych czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy zauważyli, że zakłada ona pewien poziom wykształcenia teologicznego, co ogranicza jej dostępność dla wszystkich odbiorców.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Pray Without Ceasing: Revitalizing Pastoral Care

Zawartość książki:

Poważnie traktując napomnienie Pawła w 1 Liście do Tesaloniczan, by „modlić się nieustannie”, Deborah van Deusen Hunsinger rzuca wyzwanie pastorom i kongregacjom, by umieścili modlitwę w centrum swojej chrześcijańskiej praktyki i refleksji teologicznej. W tej prowokującej do myślenia książce Hunsinger odzyskuje duchowe praktyki z symbolicznego użycia i łączy je w dynamiczną sieć współzależnych tradycji opiekuńczych.

Książka rozpoczyna się od trzech fundamentalnych dyscyplin duchowego czytania, uważnego słuchania i autorefleksji. Następnie Hunsinger analizuje modlitwy prośby, wstawiennictwa, spowiedzi, lamentu i dziękczynienia.

Na koniec oferuje praktyczne, wykonalne sugestie dotyczące rozwijania grup opieki duszpasterskiej i nauczania umiejętności opiekuńczych na poziomie kongregacji. Zarówno duchowni, jak i świeccy odniosą korzyści z tego ożywczego spojrzenia na dyscypliny duchowe jako dynamiczne siły w życiu kościoła.