Modernizm nad Nilem: Sztuka w Egipcie między islamem a współczesnością

Opinie czytelników

Recenzja wyraża rozczarowanie książką „Modern Egyptian Art”, argumentując, że brakuje jej głębi i nie analizuje odpowiednio tematu. Autor krytykuje użycie etykiety „islamskiej” jako zbyt uogólnionej i sugeruje, że książka pomija wielu znaczących artystów. Użyta terminologia i koncepcje są uważane za mylące lub powierzchowne, co obniża ogólną jakość analizy.

Książka porusza ważne tematy, takie jak portretowanie życia codziennego i pojawienie się tożsamości narodowej we współczesnej sztuce egipskiej. Uznaje wkład artystyczny kilku kluczowych artystów.

Analiza jest postrzegana jako powierzchowna i pozbawiona krytycznej głębi, z pominięciem wielu znaczących artystów. Użycie etykiety „islamskiej” jest krytykowane jako wymyślone. Wiele stwierdzeń w tekście jest opisywanych jako niejasne i sprzeczne. Pokrycie niektórych artystów, zwłaszcza kobiet, jest uważane za pobieżne. Ponadto ilość kolorowych reprodukcji jest uważana za rozczarowującą w stosunku do ceny.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Modernism on the Nile: Art in Egypt Between the Islamic and the Contemporary

Zawartość książki:

Analizując modernistyczny ruch artystyczny, który powstał w Kairze i Aleksandrii od końca XIX wieku do lat 60. XX wieku, Alex Dika Seggerman ujawnia, w jaki sposób sztuki wizualne były częścią wieloaspektowego ponadnarodowego modernizmu.

Podczas gdy prace różnorodnych, głównych egipskich artystów w tej epoce mogły wydawać się świeckie, Seggerman twierdzi, że odzwierciedlały one subtelny, ale istotny wpływ islamu, jako wiary, historii i żywego doświadczenia, w nadrzędnym rozwoju nowoczesności Bliskiego Wschodu. Podważając typowe poglądy na modernizm w historii sztuki jako wyłącznie euroamerykański i rozszerzając konwencjonalną periodyzację historii sztuki islamskiej, Seggerman teoretyzuje "konstelacyjny modernizm" dla wyłaniającej się dziedziny globalnego modernizmu. Zamiast postrzegać modernizm jako uogólnioną, hiperpołączoną sieć, stwierdza, że sztuka i artyści krążyli w odrębnych konstelacjach, które obejmowały skończone relacje lokalne i ponadnarodowe.

Takie konstelacje, które mogły angażować systemy wizualne zarówno wzdłuż, jak i poza Nilem, od Los Angeles po Delhi, zostały zmaterializowane w kulturze wizualnej, która obejmowała obrazy olejne i rzeźby, fotografię i druki. W oparciu o szeroko zakrojone badania w Egipcie, Europie i Stanach Zjednoczonych, ta bogato ilustrowana książka stanowi przekonujący argument na rzecz znaczenia muzułmańskich sieci dla globalnego modernizmu.