Modernizm i subiektywność: Jak modernistyczna fikcja wynalazła postmodernistyczny podmiot

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Modernism and Subjectivity: How Modernist Fiction Invented the Postmodern Subject

Zawartość książki:

W książce Modernizm i podmiotowość: How Modernist Fiction Invented the Postmodern Subject Adam Meehan dowodzi, że teorie podmiotowości wywodzące się z psychoanalitycznych, poststrukturalistycznych i sąsiednich tradycji intelektualnych końca XX wieku zostały już wyartykułowane w modernistycznej fikcji przed 1945 rokiem. Oferując odważną nową genealogię literackiego modernizmu, Meehan odnajduje wersje postmodernistycznego podmiotu ucieleśnione w dziełach autorów, którzy intensywnie podważają próby ustabilizowania koncepcji tożsamości i zwracają uwagę na rolę języka w kształtowaniu koncepcji jaźni.

Skupiając się na filozoficznych rejestrach tekstów literackich, Meehan śledzi rozwój modernistycznych postaw wobec podmiotowości, szczególnie w odniesieniu do kwestii ideologii, przestrzenności i przemocy. Jego analiza obejmuje wybrane dzieła opublikowane między 1904 a 1941 rokiem, począwszy od proroczego portretu podmiotu interpolowanego przez ideologię Josepha Conrada, a skończywszy na kategorycznym odrzuceniu subiektywnego "ja" przez Samuela Becketta. Dodatkowe bliskie lektury powieści F. Scotta Fitzgeralda, Aldousa Huxleya, Jamesa Joyce'a, Nathanaela Westa i Virginii Woolf pokazują, że modernistyczne teksty konceptualizują podmiotowość jako ideologiczną i językową konstrukcję, która odbija się na rozumieniu świadomości, rasy, miejsca i tożsamości.

Poprzez ponowne rozważenie funkcji i zakresu ruchu Modernizm i podmiotowość pokazuje, jak głęboko literatura modernistyczna ukształtowała intelektualny klimat XX wieku.