Modele architektoniczne Theodore'a Conrada: Miniaturowy boom modernizmu połowy wieku

Opinie czytelników

Książka „Mister Model” autorstwa Teresy Fankhanel zapewnia dogłębne spojrzenie na tworzenie modeli architektonicznych przez pryzmat kariery Conrada, koncentrując się na materiałach, technikach i wystawach związanych z tym rzemiosłem. Chociaż książka bada kontekst historyczny i znaczenie modeli architektonicznych, wydaje się, że nie obejmuje ona rozwoju z połowy wieku i brakuje w niej wizualnej reprezentacji pracy Conrada.

Książka oferuje szczegółowy wgląd w proces tworzenia modeli architektonicznych i ewolucję stosowanych materiałów. Szczególnie fascynujące jest badanie bazy klientów Conrada i roli fotografii w prezentowaniu modeli. Omówiono także ważne wydarzenia architektoniczne, takie jak Targi Światowe w Nowym Jorku w 1939 roku, podkreślając kulturowe znaczenie ekspozycji modeli.

Skupia się na architekturze amerykańskiej i omawia głównie okresy przed 1954 rokiem, w dużej mierze zaniedbując obiecany w tytule zakres połowy wieku. Pisanie może być zbyt akademickie i rozwlekłe, z długimi akapitami, które mogą zniechęcić zwykłych czytelników. Ponadto w książce brakuje kompleksowego wizualnego portfolio modeli Conrada, co jest rozczarowujące, biorąc pod uwagę tematykę.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Architectural Models of Theodore Conrad: The Miniature Boom of Mid-Century Modernism

Zawartość książki:

W oparciu o niedawne odkrycie jego w pełni zachowanego prywatnego archiwum - modeli, zdjęć, listów, akt biznesowych i rysunków - niniejsza książka opowiada historię Theodore'a Conrada (1910-1994), najwybitniejszego i najbardziej płodnego twórcy modeli architektonicznych XX wieku.

Innowacyjne modele Conrada odegrały kluczową rolę w projektowaniu i realizacji wielu ikon amerykańskiego modernizmu - od Rockefeller Center po Lever House i Seagram Building. Conrad zrewolucjonizował produkcję modeli architektonicznych i sam stał się przedsiębiorcą w branży modelarskiej. Jednak pomimo jego sukcesu i znanych budynków, które pomógł stworzyć, do tej pory niewiele było wiadomo o pracy Conrada i jego wpływie na historię architektury XX wieku.

Dzięki wyłącznemu dostępowi do archiwum Conrada, a także do archiwum fotografa modeli Louisa Checkmana - z których oba leżały nieodkryte w prywatnych magazynach przez dziesięciolecia - ta książka analizuje pracę i spuściznę Conrada, wraz ze studiami przypadków jego głównych zleceń i pełnokolorowymi fotografiami jego prac. Na tle gwałtownego wzrostu produkcji modeli w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku - które Jane Jacobs nazwała "boomem na miniatury" - bada, w jaki sposób modele Conrada skłaniają do szerszych pytań naukowych na temat natury autorstwa w architekturze, znaczenia rzemiosła i tłumaczenia pomysłów architektonicznych między różnymi mediami. Książka ostatecznie przedstawia alternatywną historię amerykańskiej architektury nowoczesnej, podkreślając często pomijany wpływ modeli architektonicznych i ich twórców.