Mniejszość sikhijska i podział Pendżabu w latach 1920-1947

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Sikh Minority and the Partition of the Punjab 1920-1947

Zawartość książki:

Guru Nanak podarował Sikhom ideologię. Guru Angad dał im pismo Gurmukhi. Guru Arjan Dev połączył hymny autorstwa lub zebrane przez Guru i uczynił z nich ludzi księgi. Guru Govind Rai stworzył tożsamość Khalsy z jej pięcioma symbolami (Panj Kakke). Podboje Maharadży Ranjita Singha dały im dumę z rasy. Brytyjski nacisk na rekrutację tylko keshdhari Sikhów zachęcił Khalsę do potwierdzenia swojej odrębnej tożsamości. Tendencja ta przyspieszyła po rewolcie w 1857 r., kiedy John Lawrence odwrócił początkowe sukcesy rebeliantów, odzyskując Delhi siłami z Pendżabu. Sikhowie zostali dokooptowani przez Brytyjczyków dzięki sprytnemu przekazaniu mitu Guru Tegh Bahadura, że Sikhowie będą w stanie pomścić męczeństwo Guru w Delhi z pomocą białej rasy. Od tego czasu Sikhowie stanowili trzon brytyjskiej armii indyjskiej, a wszystkie ich wpływy polityczne wynikały z tego militarnego powiązania.

Niespodziewana koncesja Kongresu na rzecz muzułmanów w pakcie z Lucknow z 1916 r. obudziła Sikhów na konieczność obrony interesów Khalsy. Ich głosy zmusiły Brytyjczyków do przyznania Sikhom 19-procentowej wagi w Montagu-Chelmsford Act z 1919 roku. Gandhi doceniał niezbędny charakter sikhijskiego wsparcia dla sukcesu brytyjskiej machiny wojskowej. Jego próba podporządkowania ruchu Akali pod parasol ruchu Non-Cooperation w latach dwudziestych XX wieku przeciwko Brytyjczykom i ponowna próba pozyskania Sikhów dla swojego ruchu obywatelskiego nieposłuszeństwa podczas kongresu w Lahore w 1929 roku odzwierciedlały ten sprytny zmysł polityczny. Sikhowie nadal wymuszali ustępstwa zarówno od Brytyjczyków, jak i Kongresu, dopóki Pax Britannica miał jakąkolwiek szansę na przetrwanie. Ale gdy negocjacje w sprawie dekolonizacji przyspieszyły po zakończeniu II wojny światowej, magia sikhijskiej broni nie mogła już czynić cudów dla ich niewielkiej liczby. Podczas gdy brytyjscy mężowie stanu - od Crippsa po Attlee - wypalali galony oleju o północy, myśląc o akceptowalnym rozwiązaniu impasu hindusko-muzułmańskiego, nikt nie zwracał większej uwagi na żałosne dążenie przywódców sikhijskich od 1940 r. do wypracowania akceptowalnej formuły ponownego dostosowania granic Pendżabu, aby pomieścić miejsce narodzin Guru lub kolonie kanałowe, wypracowane przez długie lata sikhijskiego trudu.

Ta książka śledzi historię sikhów w Indiach, od ukształtowania się odrębnej tożsamości sikhijskiej, po ich walkę o reprezentację polityczną w erze przedendencyjnej i ich dążenie do niepodległego państwa.

Uwaga: Taylor & Francis nie sprzedaje ani nie dystrybuuje książki w twardej oprawie w Indiach, Pakistanie, Nepalu, Bhutanie, Bangladeszu i na Sri Lance.