Mitologia ormiańska: Opowieści o ormiańskich bogach i boginiach, bohaterach i bohaterkach, piekłach i niebiosach, folklorze i bajkach

Opinie czytelników

Recenzje książki przedstawiają mieszane spojrzenie na jej treść, z niektórymi czytelnikami znajdującymi wartość w odkrywaniu ormiańskiego dziedzictwa i mitologii, podczas gdy inni krytykują ją za nieścisłości faktograficzne i brak autentycznych historii.

Czytelnicy doceniają przystępność i zwięzłą prezentację informacji o ormiańskim dziedzictwie. Niektórzy uważają, że treść jest interesująca, dobrze napisana i łatwa do odczytania, oferując nowy wgląd w ormiańską mitologię i historię.

W kilku recenzjach zwrócono uwagę na znaczące błędy merytoryczne i błędne interpretacje ormiańskich mitów i historii. Krytyka obejmuje zniekształcenie pochodzenia kulturowego, brak rzeczywistych historii lub mitów oraz postrzeganą stronniczość autora w kierunku chrześcijańskiej narracji. Niektórzy czytelnicy uznali książkę za rozczarowującą i nienaukową.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Armenian Mythology: Stories of Armenian Gods and Goddesses, Heroes and Heroines, Hells & Heavens, Folklore & Fairy Tales

Zawartość książki:

Mitologia ormiańska była pod silnym wpływem zoroastryzmu, z bóstwami takimi jak Aramazd, Mihr czy Anahit, a także tradycji asyryjskich, takich jak Barsamin, ale istnieją fragmentaryczne ślady rodzimych tradycji, takich jak Hayk lub Vahagn i Astghik. Według De Morgana istnieją oznaki wskazujące na to, że Ormianie byli początkowo czcicielami natury i że wiara ta z czasem została przekształcona w kult bogów narodowych, z których wielu było odpowiednikami bogów w kulturze rzymskiej, greckiej i perskiej.

Georg Brandes opisał ormiańskich bogów w swojej książce: "Kiedy Armenia przyjęła chrześcijaństwo, nie tylko świątynie zostały zniszczone, ale także pieśni i wiersze o starych bogach i bohaterach, które ludzie śpiewali. Mamy tylko rzadkie segmenty tych pieśni i wierszy, segmenty, które świadczą o wielkim duchowym bogactwie i mocy tworzenia tego ludu i same w sobie są wystarczającym powodem do odtworzenia świątyń starych ormiańskich bogów.

Bogowie ci nie byli ani azjatyckimi niebiańskimi demonami, ani cennymi i delikatnymi bogami greckimi, ale czymś, co odzwierciedlało cechy narodu ormiańskiego, które szlifowali przez wieki, a mianowicie ambitne, mądre i dobroduszne. ".