Mit piękna: jak obrazy piękna są wykorzystywane przeciwko kobietom

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Beauty Myth” autorstwa Naomi Wolf są w dużej mierze spolaryzowane, odzwierciedlając mieszankę transformujących spostrzeżeń i krytyki dotyczącej jej stylu pisania i trafności. Książka jest chwalona za potężną krytykę przemysłu kosmetycznego i jego wpływu na samoocenę kobiet, wraz z wezwaniem do samoakceptacji i zmian społecznych. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że argumenty są przestarzałe, słabo napisane i brakuje im akademickiego rygoru.

⬤ Oferuje dogłębną analizę wpływu przemysłu kosmetycznego na kobiety i społeczeństwo.
⬤ Zachęca do samoakceptacji i kwestionuje normy społeczne dotyczące piękna.
⬤ Wiele czytelniczek uznało ją za transformującą i zmieniającą życie, dostarczającą nowych perspektyw na samoocenę i feminizm.
⬤ Istotne tematy, które rezonują zarówno z kobietami, jak i mężczyznami, podkreślając systemowe kwestie standardów piękna.

⬤ Przez niektórych uważana za słabo napisaną, pozbawioną spójności i jasności w argumentacji.
⬤ Zawiera przestarzałe statystyki i perspektywy, które mogą nie mieć zastosowania do bieżących kwestii społecznych.
⬤ Krytykowany za potencjalną stronniczość i brak alternatywnych punktów widzenia w argumentach.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za nudną lub trudną w odbiorze, co prowadzi do zmniejszenia jej znaczenia we współczesnych dyskusjach.

(na podstawie 253 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Beauty Myth: How Images of Beauty Are Used Against Women

Zawartość książki:

Bestsellerowy klasyk, który na nowo zdefiniował nasze spojrzenie na związek między pięknem a kobiecą tożsamością.

W dzisiejszym świecie kobiety mają większą władzę, uznanie prawne i sukces zawodowy niż kiedykolwiek wcześniej. Jednak obok oczywistego postępu ruchu kobiecego, pisarka i dziennikarka Naomi Wolf jest zaniepokojona innym rodzajem kontroli społecznej, która, jak twierdzi, może okazać się równie restrykcyjna, jak tradycyjny wizerunek gospodyni domowej i żony.

To mit piękna, obsesja na punkcie fizycznej doskonałości, która uwięziła współczesną kobietę w niekończącej się spirali nadziei, samoświadomości i nienawiści do samej siebie, gdy próbuje spełnić niemożliwą do spełnienia społeczną definicję „nieskazitelnego piękna”.