Mit ludzkiej supremacji

Opinie czytelników

Książka „The Myth of Human Supremacy” autorstwa Derricka Jensena przedstawia zdecydowaną krytykę ludzkiej wyższości i niszczenia środowiska, łącząc osobiste anegdoty z silną emocjonalną narracją. Wielu czytelników uznało książkę za prowokującą do myślenia i wywierającą wpływ, zachęcając do ponownej oceny relacji współczesnego społeczeństwa z naturą. Krytyka obejmuje jednak niespójny styl pisania, intensywność emocjonalną i dostrzegalne błędy logiczne w jego argumentach.

** Angażujący i prowokujący do myślenia tekst, który rzuca wyzwanie założeniom czytelników. ** Silny wpływ emocjonalny, a wielu czytelników uważa go za poruszający i pouczający. ** Zawiera różnorodne perspektywy i fascynujące anegdoty. ** Podnosi ważne kwestie dotyczące degradacji środowiska i ludzkiej supremacji. ** Zachęca do krytycznego myślenia o normach społecznych i indywidualnej odpowiedzialności.

** Styl pisania jest często postrzegany jako chaotyczny i mało przejrzysty. ** Ciężki emocjonalny ton może być odstręczający dla niektórych czytelników. ** Niektórym argumentom może brakować logicznego rygoru, skupiając się bardziej na poparciu niż zorganizowanej debacie. ** Dostrzegane nieścisłości lub wątpliwe źródła w twierdzeniach dotyczących faktów. ** Gniew i cynizm w tonie mogą zrazić niektórych czytelników.

(na podstawie 52 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Myth of Human Supremacy

Zawartość książki:

W tej namiętnej polemice radykalny filozof środowiska Derrick Jensen obala niemal powszechną wiarę w hierarchię natury i wyższość ludzi. Szczegółowo bada ogromną i niedocenianą złożoność życia pozaludzkiego - od kultur świń i piesków preriowych, przez kreatywne wykorzystanie narzędzi przez słonie i ryby, po bystrość gąsienic i grzybów. Paraliż naukowego establishmentu w kwestiach moralnych i etycznych jest konfrontowany i przedstawiane są radykalne nowe ramy oceny inteligencji i wrażliwości życia pozaludzkiego.

Jensen atakuje dziennikarstwo środowiskowe głównego nurtu, które zbyt często ogranicza dyskusje do tego, jak zmiany ekologiczne wpływają na ludzi lub gospodarkę - z niewielkim lub żadnym uwzględnieniem życia pozaludzkiego. Z charakterystyczną dla siebie logiką współczucia argumentuje, że kiedy oddzielamy się od reszty natury, w rzeczywistości orientujemy się przeciwko naturze, przyjmując niesprawiedliwą i na dłuższą metę niemożliwą pozycję.

Jensen wyraża głęboką pogardę dla ludzkiego kompleksu przemysłowego i jego ekologicznych ekscesów, twierdząc, że opiera się on na systematycznej eksploatacji Ziemi. Strona po stronie, Jensen, który został nazwany filozofem-poetą ruchu ekologicznego, demonstruje swoje głębokie uznanie dla świata przyrody w całej jego intymności i brzmi pilne wezwanie do wyzwolenia go spod ludzkiej dominacji.