Ocena:
Książka dr Cokley jest wysoko ceniona za połączenie dogłębnych badań i osobistych doświadczeń, co czyni ją doskonałym źródłem informacji dla nauczycieli pracujących z czarnoskórymi uczniami. Jest chwalona za wnikliwą treść i przystępność, ale niektórzy czytelnicy zauważają, że opiera się na badaniach akademickich, które mogą nie być łatwo przyswajalne dla wszystkich.
Zalety:⬤ Integruje dogłębne badania z osobistymi doświadczeniami
⬤ przystępny styl pisania
⬤ uważana za niezbędną do wspierania czarnoskórych uczniów
⬤ wysoce polecana przez nauczycieli
⬤ oferuje cenny wgląd w wyzwania stojące przed afroamerykańskimi uczniami.
Dla niektórych czytelników może stanowić wyzwanie, ponieważ opiera się na badaniach akademickich; nie jest to „łatwa lektura” dla osób niezaznajomionych z formatami akademickimi.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The Myth of Black Anti-Intellectualism: A True Psychology of African American Students
Żadna inna grupa uczniów nie była bardziej badana, bardziej niezrozumiana i bardziej oczerniana niż uczniowie afroamerykańscy. Różnica rasowa między białymi i afroamerykańskimi uczniami istnieje: różnica około 20% we wskaźnikach ukończenia studiów utrzymuje się od ponad dwóch dekad; a od 1988 r.
różnica rasowa w sekcjach czytania i matematyki Scholastic Aptitude Test (SAT) wzrosła ze 189 punktów do 201 punktów. Jakie są prawdziwe źródła tych różnic? W tej książce profesor psychologii i redaktor naczelny Journal of Black Psychology, dr Kevin Cokley, zagłębia się i podważa dominującą narrację dotyczącą osiągnięć czarnoskórych uczniów, badając tematy czarnej tożsamości, rolę poczucia własnej wartości, przeszkody, które powodują trudności w nauce i podstawowe źródła motywacji akademickiej.
Proponuje odważną alternatywną narrację, która wykorzystuje czarną tożsamość jako ramy teoretyczne do badania czynników wpływających na osiągnięcia akademickie i podważa powszechnie akceptowane pojęcie czarnego antyintelektualizmu. Książka ta będzie cenna dla wszystkich nauczycieli, zwłaszcza tych na poziomie szkoły średniej i licencjackiej, a także doradców związanych z instytucjami akademickimi i społecznymi, dostawców usług społecznych, decydentów, duchownych i świeckich pracowników społeczności wyznaniowej oraz rodziców.