Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje nowel Nathanaela Westa, „Miss Lonelyhearts” i „The Day of the Locust”, podkreślają wyjątkowy styl pisania Westa i jego zdolność do uchwycenia ludzkiej kondycji z głębią i złożonością. Obie historie poruszają tematy rozpaczy, porażki amerykańskiego snu i absurdu życia, szczególnie w kontekście Nowego Jorku lat 30. i Hollywood. Podczas gdy wielu czytelników docenia wnikliwą krytykę społeczeństwa i skomplikowane studia postaci, niektórzy uważają, że ogólny ton jest ponury i przygnębiający.
Zalety:⬤ Wyjątkowy i pełen wyobraźni styl pisania porównywalny do wielkich autorów.
⬤ Głęboka eksploracja ludzkiego cierpienia i krytyka społeczna.
⬤ Postacie są intrygujące i przystępne, co pozwala na empatię.
⬤ Powieści stanowią ponadczasowy komentarz na temat ludzkiej kondycji i amerykańskiego snu, pozostając aktualnymi nawet dziś.
⬤ „Dzień szarańczy” jest chwalony za żywy portret mrocznych aspektów Hollywood.
⬤ Obie historie są zwięzłe, oferując szybką, ale wpływową lekturę.
Wady:⬤ Tematy i narracje mogą być postrzegane jako zbyt ponure lub cyniczne.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali „Miss Lonelyhearts” za nudne i niespójne.
⬤ Mroczny ton może nie spodobać się wszystkim, zwłaszcza tym, którzy szukają podnoszących na duchu historii.
⬤ Niektórzy czytelnicy wyrazili frustrację tempem lub strukturą opowieści.
(na podstawie 86 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Miss Lonelyhearts & the Day of the Locust
Zawartość książki:
Wydana po raz pierwszy w 1933 roku Miss Lonelyhearts pozostaje jednym z najbardziej szokujących dzieł amerykańskiej literatury XX wieku, tak niepokojącym jak kula czarnej żółci zwymiotowana podczas kościelnego spotkania: pusta, bluźniercza i przerażająca. Rozgrywająca się w Nowym Jorku podczas kryzysu i prawdopodobnie najmocniejsza praca Westa, Miss Lonelyhearts dotyczy bezimiennego mężczyzny przydzielonego do tworzenia kolumny porad w gazecie - ale z biegiem czasu zaczyna się załamywać pod niekończącą się nędzą tych, którzy piszą do niego, błagając go o radę.
Nie mogąc znaleźć odpowiedzi, a jego chwiejne chrześcijaństwo jest wyśmiewane przez jego trującego redaktora, popada w alkoholizm i szaleństwo napędzane jego własną duchową pustką. Podczas lat spędzonych w Hollywood West napisał Dzień szarańczy, studium kruchości iluzji. Wielu krytyków uważa ją wraz z niedokończonym arcydziełem F.
Scotta Fitzgeralda The Last Tycoon (1941) za jedną z najlepszych powieści napisanych o Hollywood. Akcja powieści rozgrywa się w Hollywood w czasach kryzysu, a narrator, Tod Hackett, przybywa do Kalifornii z nadzieją na karierę malarza tła filmowego, ale wkrótce dołącza do rozczarowanych aktorów drugiej kategorii, techników, robotników i innych postaci żyjących na obrzeżach przemysłu filmowego.
Tod próbuje uwieść Faye Greener, która ma siedemnaście lat. Jej opiekunem jest starszy mężczyzna o imieniu Homer Simpson.
Tod znajduje pracę przy filmie zatytułowanym proroczo „Płonące Los Angeles”, a mroczna komiczna opowieść kończy się apokaliptycznymi zamieszkami tłumu przed hollywoodzką premierą, gdy system wymyka się spod kontroli.
