Misfire: Tragiczna porażka M16 w Wietnamie

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną analizę historii karabinu M16, jego kwestii operacyjnych i kontekstu politycznego otaczającego jego rozmieszczenie podczas wojny w Wietnamie. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za bardzo pouczającą i dobrze zbadaną, inni uważali, że zbytnio odbiegała od historii wojny w Wietnamie kosztem skupienia się na M16.

Dobrze zbadane i pouczające, szczególnie w odniesieniu do kwestii M16, cenne spostrzeżenia weteranów walk i dobra jakość pisania. Książka służy jako ważne źródło zrozumienia M16 i jego historycznego znaczenia.

Treść czasami zbytnio odbiega od omawiania samego M16, skupiając się bardziej na wojnie w Wietnamie; cierpi na brak struktury, z powtarzającymi się informacjami, które mogą być nużące. Niektórzy czytelnicy uważali, że nie jest to godna alternatywa dla bardziej ukierunkowanych książek na ten temat.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Misfire: The Tragic Failure of the M16 in Vietnam

Zawartość książki:

Karabin M16 to jedna z najsłynniejszych broni palnej na świecie, ikona amerykańskiej broni z czasów wojny w Wietnamie - i rzeczywiście, jeszcze kilka lat temu standardowy karabin służbowy amerykańskiej armii. Historia M16 w Wietnamie nie jest jednak historią sukcesu. We wczesnych latach wojny, wojsko amerykańskie miało problem: jego podstawowy karabin piechoty, M14, nie był w stanie sprostać AK-47 wroga. Poszukiwano zamiennika, który byłby lżejszy, trwalszy i bardziej zabójczy niż M14. Po testach (z których część nowy karabin zawiódł) i debatach (więcej niż kilka zakorzenionych w oporze armii przed zmianami), Sekretarz Obrony Robert McNamara nakazał przyjęcie M16, który został pospiesznie wyprodukowany i wysłany do Wietnamu, trafiając w ręce żołnierzy na początku 1965 roku.

Problemy pojawiły się natychmiast. Żołnierze często nie byli odpowiednio przeszkoleni w zakresie konserwacji nowego karabinu (w rzeczywistości niektórym powiedziano, że nowy karabin jest "samoczyszczący"), ani nie zawsze otrzymywali środki czyszczące lub instrukcje. Surowy klimat dżungli powodował korozję komory nabojowej karabinu, którą dodatkowo pogarszała decyzja producenta o nie chromowaniu komory nabojowej. Amunicja, która towarzyszyła karabinom wysyłanym do Wietnamu, była niekompatybilna z M16 i była główną przyczyną usterek związanych z brakiem ekstrakcji. W rezultacie M16 często się zacinał, co sprawiało, że karabin był "mniej więcej tak skuteczny jak ładowany kagańcem", jak powiedział jeden z oficerów. Ludzie ginęli w walce, ponieważ nie mogli odpowiedzieć ogniem, dopóki usterka nie została usunięta. Kongres zbadał sprawę, a karabin i amunicja do niego zostały stopniowo zmodyfikowane, znacznie poprawiając jego niezawodność w ciągu następnych kilku lat. Ulepszono również szkolenie żołnierzy. Jednak szkody wyrządzone reputacji M16 nie mogły zostać cofnięte, a wielu żołnierzy pozostało głęboko sceptycznie nastawionych do swojego karabinu do końca wojny.

Misfire łączy wewnętrzną wiedzę na temat rozwoju broni armii amerykańskiej z doświadczeniem bojowym z pierwszej ręki w Wietnamie, aby opowiedzieć historię M16 w Wietnamie. Nawet jeśli szczegółowo opisuje zakulisowe prace rozwojowe, testy i debaty, które wprowadziły ten karabin do służby, książka opisuje również ludzi i M16 w akcji na polu bitwy, nigdy nie tracąc z oczu żołnierzy, którzy nosili M16 w dżunglach Wietnamu i zbyt często ponosili konsekwencje decyzji, z którymi nie mieli nic wspólnego.