Minione dni: O'tkan Kunlar

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają wyjątkową jakość angielskiego tłumaczenia znanej uzbeckiej powieści, zwracając uwagę na jej zdolność do wypełniania luk kulturowych i językowych, zapewniając jednocześnie wnikliwy kontekst historyczny i etnograficzny. Narracja jest doceniana za głębię, emocjonalny rezonans i żywy portret XIX-wiecznego uzbeckiego społeczeństwa. Podczas gdy samo tłumaczenie zbiera wysokie pochwały, niektóre krytyki koncentrują się na dostępności przypisów w formacie cyfrowym.

⬤ Mistrzowskie i przemyślane tłumaczenie, które oddaje istotę oryginalnego tekstu.
⬤ Bogate tło kontekstowe, szczegółowo opisujące kulturę, historię i kwestie społeczne XIX-wiecznego Turkiestanu.
⬤ Wciągająca narracja, która przedstawia złożone tematy istotne dla współczesnych czytelników.
⬤ Przypisy ułatwiające zrozumienie terminów kulturowych i odniesień historycznych.
⬤ Ogólnie rzecz biorąc, satysfakcjonująca i pouczająca lektura dla osób zainteresowanych uzbecką literaturą i dziedzictwem.

⬤ Przypisy w wersji Kindle są słabo dostępne, co utrudnia czytanie.
⬤ Niektóre dialogi mogą wydawać się powtarzalne.
⬤ Częste przerzucanie między rozdziałami i przypisami może być niewygodne dla czytelników.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bygone Days: O'tkan Kunlar

Zawartość książki:

Otabek, syn Yusufbeka Hajji, to XIX-wieczny muzułmański reformator i handlarz (a wkrótce mąż dwóch żon), który oprowadza nas po Turkiestanie dwadzieścia lat przed rosyjskim podbojem. Od tętniących życiem karawanserajów, meczetów i chai chanów w Taszkiencie i Margilanie po wewnętrzne sanktuarium chanatu Qoqan, nasz bohater jest świadkiem świata zmierzającego ku przyszłości pamięci i straty, oferując reformy i opór jako jedyną nadzieję na ocalenie duszy narodu.

Nie tylko Otabek, ale także jego przyjaciele i wrogowie muszą stawić czoła kulturowemu i politycznemu krajobrazowi rodzinnych zobowiązań, konfliktów etnicznych i chanatu utraconego przez korupcję i intrygi. Stawką dla Otabeka i jego bliskich jest nie tylko zniszczenie sposobu życia - świata osadzonego w tradycjach świata turecko-perskiego - ale także kryzys wiary i tożsamości, który trwał przez sto pięćdziesiąt cztery lata. Opublikowany w 1926 roku autor Abdullah Qodiriy przyniósł swoje arcydzieło czytelnikom nękanym tymi samymi obawami, co ukochani bohaterowie tej powieści historycznej.

Qodiriy wykorzystuje lekcje z przeszłości jako ostrzeżenie dla własnego pokolenia doświadczającego politycznie naładowanego okresu po rewolucji bolszewickiej w 1917 roku. Wielu opisuje powieść jako przewodnik po tych samych kwestiach, z którymi zmaga się dziś uzbeckie społeczeństwo - w tym, co jest obecnie postrzegane jako narodowa narracja współczesnego Uzbekistanu, być może jego historia początkowa.