Miłość i niesprawiedliwość w medycynie: Opatrzone przypisami eksploracje etyki narracyjnej

Oryginalny tytuł:

Love and Injustice in Medicine: Annotated Narrative Ethics Explorations

Zawartość książki:

Miłość i niesprawiedliwość w medycynie bada niesprawiedliwości, których Jeff Nisker był świadkiem podczas swojej wieloletniej pracy w medycynie, w tym niesprawiedliwość samej choroby. Podobnie jak w poprzednich książkach Niskera, wykorzystuje on narrację do badania problemów związanych z etyką zdrowia, jednocześnie promując współczucie w opiece zdrowotnej. Miłość i niesprawiedliwość w medycynie zainteresuje pracowników służby zdrowia wszystkich dyscyplin, ich studentów i wszystkich zainteresowanych współczuciem i sprawiedliwością społeczną w opiece zdrowotnej.

Nisker rozpoczyna Miłość i niesprawiedliwość w medycynie od intymnego doświadczenia bycia nieruchomym wewnątrz wirującego magnesu maszyny MRI podczas udaru móżdżku. Jego bezruch przypomniał mu, że obiecał napisać historię dla kobiety, którą nazywa Ruth , która wjechała swoim wózkiem inwalidzkim w jego kolana i zażądała: "Hej, doktorze, który pisze historie, napisz jedną o mnie i pieprzonym sposobie, w jaki traktuje mnie twój system". Ruth zmarła z powodu niewystarczającej opieki zdrowotnej i wsparcia społecznego, gdy opisywała niesprawiedliwości wyrządzone jej przez rzekomo wspaniały kanadyjski system opieki zdrowotnej i społecznej. Chociaż Nisker był głęboko poruszony historią Ruth, nie zaczął pisać historii, którą jej obiecał, dopóki jego odporność nie została wyłączona przez chemioterapię.

Nisker wspomina deklarację swojego wuja przy kuchennym stole: "Musisz iść na studia medyczne, bo inaczej Hitler wygra"; deklarację, która zniweczyła jego pragnienie zostania Atticusem Finchem. Jednak imperatyw sprawiedliwości społecznej zaszczepiony w Niskerze przez jego matkę i babcię, które zmarły młodo na raka piersi, wypełnia strony Love and Injustice in Medicine. Nisker pisze o swoich latach jako student medycyny, rezydent, klinicysta, badacz etyki zdrowia i orędownik sprawiedliwości społecznej w kanadyjskiej służbie zdrowia. Twierdzi, że sprawiedliwość społeczna, zamiast być dominującą siłą w kanadyjskiej opiece zdrowotnej w latach dwudziestych XX wieku, zamiast tego wyparowuje w wyniku prywatyzacji, z niewystarczającą liczbą lekarzy, aby zapewnić doskonałą opiekę swoim pacjentom, jednocześnie dbając o swoje rodziny i siebie. Nisker wykorzystuje narrację, aby przedstawić swoje twierdzenia w przystępny sposób, nie tylko dla pracowników służby zdrowia i studentów wszystkich dyscyplin, ale także dla ogółu społeczeństwa, którzy poprzez swoje głosy mogą promować sprawiedliwość społeczną w kanadyjskiej opiece zdrowotnej.