Love of Self and Love of God in Thirteenth-Century Ethics
W tej książce Thomas M. Osborne Jr. omawia ważny, choć często pomijany aspekt średniowiecznej etyki, a mianowicie kontrowersje dotyczące tego, czy możliwe jest kochanie Boga bardziej niż siebie samego za pomocą samych naturalnych mocy. Debatując na ten temat, trzynastowieczni filozofowie i teologowie wprowadzili wysoki poziom wyrafinowania do badania, w jaki sposób własne dobro osiąga się poprzez cnotliwe działanie.
Główną kwestią dla średniowiecznych uczonych było to, jak dostosować filozoficzne spostrzeżenia Arystotelesa do chrześcijańskich ram. Dla chrześcijan miłość do Boga była najważniejszym obowiązkiem etycznym. Większość starożytnych i średniowiecznych chrześcijan wyznawała również eudaimonizm, czyli pogląd, że dobro człowieka jest zawsze maksymalizowane poprzez cnotliwe działanie. Napięcie między tymi dwoma aspektami etyki chrześcijańskiej osiągnęło swój najwyższy punkt w filozoficznych dyskusjach na temat tego, czy Boga można naturalnie kochać bardziej niż siebie samego. Osborne przedstawia historię tych debat, opartą na ścisłej analizie podstawowych tekstów, wyjaśnia pojęcia, które są najważniejsze dla zrozumienia eudaimonizmu i argumentuje, że główna różnica między teoriami etycznymi tak wielkich myślicieli jak Tomasz z Akwinu i Jan Duns Szkot nie dotyczy moralności i interesu własnego, ale raczej relacji między etyką a naturalnymi skłonnościami.
Argumenty podnoszone przez trzynastowiecznych filozofów i teksty omawiane w tej książce mają ważne implikacje dla teorii prawa naturalnego i etyki cnót i są niezbędne do zrozumienia przejścia do współczesnych teorii moralnych. Love of Self and Love of God in Thirteenth-Century Ethics będzie nieoceniona dla filozofów i teologów, szczególnie tych zajmujących się filozofią średniowieczną, psychologią moralną, historią idei i etyką.
