Miłość do malarstwa: Genealogia medium sukcesu

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 33 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Love of Painting: Genealogy of a Success Medium

Zawartość książki:

Wydaje się, że malarstwo straciło swoją dominującą pozycję na polu sztuki. Jednak przyglądając się bliżej wystawianym fotografiom, asamblażom, instalacjom czy performansom, widać jak retoryka malarstwa wciąż pozostaje wszechobecna. Podążając za tradycją klasycznych teorii malarstwa opartych na rozmowach z artystami, Isabelle Graw w The Love of Painting traktuje tę formę sztuki nie jako coś stałego, ale jako wizualną i dyskursywną formację materialną z potencjałem fascynacji ze względu na jej zdolność do tworzenia fantazji o żywotności. W ten sposób malarstwo nie jest ograniczone do granic własnych ram, ale posiada specyficzny potencjał, który znajduje się w jego materialnych i fizycznych znakach. Jego wartość opiera się na zdolności zarówno do ujawniania, jak i mistyfikowania warunków produkcji. Oprócz dogłębnych analiz twórczości takich artystów jak ƒƒ㍊‰ouard Manet, Jutta Koether, Martin Kippenberger, Jana Euler i Marcel Broodthaers, książka zawiera rozmowy z artystami, w których spostrzeżenia Graw są dalej omawiane i poddawane próbie.

„Błyskotliwa analiza Isabelle Graw na temat wyjątkowej pozycji malarstwa w naszej coraz bardziej cyfrowej gospodarce łączy w sobie głęboki szacunek dla obiektów badań i tych, którzy je tworzą, z imponującym zakresem krytycznych i teoretycznych spostrzeżeń. Po drodze The Love of Painting nigdy nie traci z oczu dialektycznego związku medium ze światem sztuki, rynkiem sztuki i całym społeczeństwem. To żywa, prowokująca i przekonująco uargumentowana książka.”.

‚"‚€ ‚ ”Alexander Alberro, autor Abstraction in Reverse: The Reconfigured Spectator in Mid-Twentieth-Century Latin American Art.

„Najwyższy czas, by pojawiła się książka deklarująca 'miłość do malarstwa', po tym jak postmodernizm ogłosił upadek malarstwa. Argumentacja Isabelle Graw na rzecz tej miłości opiera się na tym, co nazywa ona „witalistycznymi fantazjami”: postrzeganiu dzieł sztuki jako „quasi-podmiotów” nasyconych życiem ich twórcy. To pojęcie dzieła sztuki jako quasi-podmiotu odnosi się bezpośrednio do rozważań filozofa Stanleya Cavella, że „możliwość oszustwa i doświadczenie oszustwa są endemiczne w doświadczeniu sztuki współczesnej”. Aby to zrozumieć, musimy zapytać: dlaczego odnosimy się do dzieł sztuki w taki sam sposób, w jaki odnosimy się do ludzi? The Love of Painting odpowiada na to pytanie‚"‚€ ‚ »i robi to z sukcesem«.

Rosalind E. Krauss, autorka i profesor uniwersytecki na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Columbia.