Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
W ostatniej dekadzie XIX wieku, w nasilającym się klimacie radykalnego nacjonalizmu, wojna była początkowo postrzegana jako nieunikniona i ostatecznie jako niezbędna do przetrwania.
Rządy Wilhelma II charakteryzowały się celową militaryzacją społeczną i intensywnymi zbrojeniami. Jednak w latach 1890-1900 narodzili się również przedstawiciele niemieckiej elity wojskowej, których kariery odzwierciedlają indywidualne doświadczenia dwóch wojen światowych, ich odbicie w pamięci zbiorowej oraz świadome doświadczenie okresu przed-, między- i powojennego.
Bernhard R. Kroener przedstawia historię wojskowości, rozumianą jako kulturową historię zorganizowanych relacji przemocy, jako integralną część badań historycznych.