Mikrofinanz als Instrument der Entwicklungspolitik am Beispiel Boliviens: Mikrofinanse jako narzędzie polityki rozwoju: przypadek Boliwii

Oryginalny tytuł:

Mikrofinanz als Instrument der Entwicklungspolitik am Beispiel Boliviens: Microfinance as a Tool of Development Policy: the Case of Bolivia

Zawartość książki:

Praca dyplomowa z 2010 r. w dziedzinie ekonomii - studia przypadków, studia krajowe, ocena: 2,3, Uniwersytet w Hamburgu (Wydział Biznesu, Ekonomii i Nauk Społecznych), język: niemiecki, streszczenie: „Konsensus waszyngtoński”, z jego standardowymi receptami, był obszarem polityki rozwojowej.

Przyczynę jego niepowodzenia upatruje się w zastosowaniu metod „First Best Thinking”, podczas gdy zastosowanie metod „Second Best Thinking” byłoby odpowiednie. Niniejszy dokument analizuje mikrokredyt jako instrument, który różni się od standardowych wzorców działania i powinien być postrzegany jako rozwiązanie kontekstowe w walce z ubóstwem. Instrumenty mające na celu przezwyciężenie problemów agencyjnych tradycyjnych banków prawie nie działają na rzecz ubogich w krajach rozwijających się.

Założeniem mikrofinansowania jest to, że ubodzy mogą liczyć na bankowość, jeśli zastosowana zostanie odpowiednia technologia kredytowa. Niniejsza rozprawa analizuje innowacyjne koncepcje minimalizowania problemów agencyjnych.

Analizuje również konflikt celów, który pojawia się, gdy z jednej strony należy dotrzeć do najbiedniejszych, a z drugiej strony instytucje mikrofinansowe mają działać niezależnie od dotacji. Sytuacja polityczna w Boliwii i krajowe instytucje mikrofinansowe BancoSol i Los Andes są wykorzystywane do ustanowienia powiązania z praktyką.