Ocena:

Książka spotkała się z ogólnie pozytywnym odbiorem, a czytelnicy chwalą jej wyjątkową poezję i spostrzeżenia autora, Bunbury'ego. Wiele recenzji wspomina o jakości fizycznego egzemplarza i jego przydatności jako prezentu. Niektórzy czytelnicy wyrazili jednak rozczarowanie swoimi oczekiwaniami, szczególnie w odniesieniu do otrzymanego wydania w porównaniu do tego, czego się spodziewano.
Zalety:- Wciągająca i interesująca poezja, która rezonuje z fanami Bunbury'ego.
Wady:- Wysokiej jakości fizyczna książka z doskonałym opakowaniem.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Microdosis
MicroDosis to dziennik napisany w ciągu ostatnich dwóch lat, w którym Enrique Bunbury decyduje się eksperymentować w swojej świadomości z przyjmowaniem mikrodawek psilocybiny. Gatunkiem wybranym przez autora do opisania tej wewnętrznej podróży jest poezja.
W ten sposób Bunbury konsoliduje swoje wejście do literatury po ukazaniu się w 2021 roku jego pierwszego zbioru wierszy Exilio Topanga (La Bella Varsovia), dodając do estetycznych cech obecnych w tej książce atmosferę psychodelii i krytykę „mentalnej normy” systemu. MicroDosis to empiryczna i intymna książka, która kontempluje codzienną rutynę oczami, które bez wahania otwierają drzwi innej percepcji.
Przestrzeń i czas nabierają nowej głębi, podobnie jak w dziennikach Krishnamurtiego, zaszczepiając na swoich kartach dziedzictwo amerykańskiego beat generation, oniryzm Davida Lyncha i bardzo filmową plastyczność, która biegnie przez Los Angeles z płonącą siecią neuronową. Biorąc pod uwagę słowa Vicente Gallego w jego prologu: „O tym wyginięciu samego siebie w kosmicznej amplitudzie, o tych wewnętrznych podróżach, w których to, co znane, staje się nie do przyjęcia, a to, co rozrzutne, świta swoją rozrzutnością, przemawiają do nas strony tej książki, napisane ze zdjętymi spodniami, ale pełne uczucia do wszystkiego, w tym zawsze próżnego spektaklu tego świata”.