Mięso mielone - edukacja włoskiego szefa kuchni

Opinie czytelników

Książka „Mincemeat: The Education of an Italian Chef” autorstwa Leonardo Lucarelli otrzymuje mieszane recenzje, a czytelnicy są podzieleni co do jej zalet. Niektórzy doceniają jej szczery portret branży restauracyjnej, podczas gdy inni uważają, że brakuje jej głębi i wciągającej treści.

Wielu czytelników docenia autentyczność i osobiste opowieści Lucarellego, a niektórzy zauważają, że ujawnia on często niedoceniane realia pracy w kuchni, w tym humor i anegdoty, które można odnieść. Pisarstwo jest opisywane jako wciągające i dobrze wykonane, oddające chaos i pasję życia szefa kuchni. Książka została doceniona za emocjonalną głębię i eksplorację osobistych zmagań.

Krytycy wskazują, że książka nie skupia się wystarczająco na technikach gotowania lub kulinarnych spostrzeżeniach, zamiast tego podkreślając wybory stylu życia autora, co niektórzy uznali za nużące lub nieciekawe. Pojawiają się wzmianki o wulgarności, zażywaniu narkotyków i złym osądzie, które zniechęciły kilku czytelników. Porównania do bardziej wpływowych pamiętników szefa kuchni, takich jak Bourdaina, podkreślają postrzegany brak wyjątkowości w historii Lucarellego.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mincemeat - The Education of an Italian Chef

Zawartość książki:

Z dowcipem i tempem Anthony'ego Bourdaina, włoski szef kuchni i antropolog Leonardo Lucarelli szkicuje ekscytujące życie za zamkniętymi drzwiami restauracji i nieprawdopodobną etykę pracy w kuchni. We Włoszech pięciogwiazdkowe restauracje i sławni szefowie kuchni mogą wydawać się częścią krajobrazu.

W rzeczywistości branża restauracyjna jest tak twarda, bezwzględna i bezlitosna, jak nigdzie indziej na świecie - czasami nawet w zmowie z podejrzanym światem przestępczości zorganizowanej. Potężny głos Leonardo Lucarelli prowadzi nas przez podbrzusze włoskiego świata restauracji.

Lucarelli jest profesjonalnym szefem kuchni, który przez prawie dwie dekady przemierzał Włochy, otwierając restauracje, szkoląc słabo opłacanych, czasem beznadziejnie niekompetentnych sous-chefów, zabiegając o względy kelnerek, pracując długie godziny, zażywając narkotyki i przeklinając kulinarną pasję, którą odziedziczył jako nastolatek po swoim hipisowskim ojcu. W swoim debiucie, Mincemeat: The Education of an Italian Chef, Lucarelli uczy nas, że nawet wśród łobuzów i odmieńców istnieje kodeks moralny w kuchni, którego należy zawsze przestrzegać.