Miejsce serca

Opinie czytelników

Książka jest powieścią podróżniczą, w której matka i jej nastoletnia córka podróżują przez Islandię. Książka porusza tematy relacji rodzinnych, przynależności i osobistych zmagań na tle oszałamiających krajobrazów Islandii. Powieść łączy w sobie humor, głębię emocjonalną i odniesienia kulturowe, choć jej unikalny styl i tempo mogą stanowić wyzwanie dla zaangażowania czytelnika.

⬤ Bogate i żywe opisy islandzkich krajobrazów, które wywołują chęć odwiedzenia tego kraju.
⬤ Silny emocjonalny rezonans z tematami macierzyństwa, uzależnienia i poszukiwania tożsamości.
⬤ Wyjątkowy rozwój postaci, w szczególności głównej bohaterki Harpy i jej złożonej relacji z córką Eddą. # Dowcipne i pełne humoru momenty w narracji.
⬤ Kulturowe spostrzeżenia na temat islandzkiego życia, które zwiększają głębię opowieści.
⬤ Umiejętności tłumacza w przekładaniu oryginalnego tekstu na płynny angielski są godne pochwały.

⬤ Powolne tempo, utrudniające niektórym czytelnikom utrzymanie zaangażowania.
⬤ Brak wyraźnych wskazówek dialogowych, co może dezorientować czytelników i zakłócać płynność narracji.
⬤ Mieszana sympatia do postaci, szczególnie w przypadku frustrujących zachowań Harpy wobec Eddy.
⬤ Gęsta i czasami poetycka proza może być trudna w nawigacji, prowadząc do momentów nudy.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali fabułę za dziwną lub nie od razu wciągającą, co doprowadziło ich do wielokrotnego odkładania książki.

(na podstawie 36 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Place of the Heart

Zawartość książki:

Laureatka Nagrody Kulturalnej VISA i Islandzkiej Narodowej Nagrody Literackiej.

Samotna matka Harpa zawsze była odmieńcem. Jej fizyczny opis jest jak żaden inny Islandczyk: tak mała, że sama siebie nazywa karłem, tak ciemnoskóra, że wątpi w swoje genetyczne powiązanie z rodzicami, tak dziwna, że prawie uwierzyła dzieciom, które pomyliły ją z mitycznym stworzeniem z lasu. Nawet jako dorosła walczy o sens swojego miejsca w świecie.

Kiedy więc widzi, jak jej nastoletnia córka, Edda, cierpi po przedawkowaniu narkotyków przez bliskiego przyjaciela, Harpa nie ma innego wyjścia, jak tylko oderwać ją od przyjaciół w mieście. Zwraca się o pomoc do przyjaciela i ładuje swoją krnąbrną córkę i jej rzeczy do pickupa, wyruszając w podróż do bukolicznych wschodnich fiordów Islandii.

Gdy jadą przez niezwykle piękny krajobraz, wijąc się wokół wulkanicznych szczytów, walcząc z gwałtownymi wichurami i kierując się do zielonej doliny, ich osobiste słabości wydają się w jakiś sposób mniej niebezpieczne. Świat przyrody, ze wszystkimi jego kontrastami, oferuje Harpie ukojenie i szansę na zastanowienie się nad swoją przeszłością, aby otworzyć swoje serce.