Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest wysoko oceniana jako jeden z klasyków literatury szachowej, zawierający wnikliwe adnotacje Davida Bronsteina na temat historycznego Turnieju Kandydatów w Zurychu w 1953 roku. Wiele recenzji chwali jej narracyjny styl i nacisk na zrozumienie gry pozycyjnej zamiast skupiania się na wariantach. Niektórzy recenzenci uważają jednak, że książka jest wadliwa ze względu na brak szczegółowej analizy i potencjalnie mylący styl dla początkujących.
Zalety:⬤ Doskonała do zrozumienia gry pozycyjnej
⬤ # # Wciągająca narracja, która pomaga graczom zrozumieć kluczowe koncepcje
⬤ # # Wysoko ceniona jako klasyka literatury szachowej
⬤ Zawiera cenne spostrzeżenia dla graczy na wszystkich poziomach
⬤ # # Przyjemna lektura z zapadającymi w pamięć powiedzeniami
⬤ # # Silne znaczenie historyczne
⬤ # # Cenny dodatek do biblioteki szachowej.
Wady:⬤ Nieodpowiednia dla początkujących ze względu na brak szczegółowych wariantów
⬤ # Nieco dziwny styl adnotacji, który może być odstręczający
⬤ # Niewystarczająca analiza błędów i dobrych posunięć
⬤ # Brak profili graczy
⬤ # Mały tekst i opisowa notacja mogą stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników
⬤ # # Ograniczone wykorzystanie pomocy wizualnych i diagramów.
(na podstawie 119 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Zurich International Chess Tournament, 1953
Zawartość książki:
Księga silnego turnieju jest czymś więcej niż tylko zbiorem partii. Gdy jego uczestnikami są najsilniejsi gracze świata... turniej jako całość stanowi krok naprzód w rozwoju kreatywności szachowej. Jako przykłady takich turniejów możemy podać wydarzenia w Hastings 1895, Petersburgu 1914, Nowym Jorku 1924, Moskwie 1935 i Groningen 1946. Bez wątpienia Zurich-Neuhausen 1953 zasługuje na miejsce wśród nich.
David Bronstein zaryzykował taką ocenę Zurychu 1953 zaledwie trzy lata po tym wydarzeniu, w przedmowie do pierwszego rosyjskiego wydania tej książki. Od tego czasu 210 partii legendarnego turnieju tylko zyskało na randze. Większość znających się na rzeczy szachistów uważa go obecnie za najwspanialszy turniej od czasów II wojny światowej, a być może nawet za najwspanialszy turniej wszech czasów.
W latach dwudziestych XX wieku Jim Marfia, utalentowany gracz-amator, postanowił wydać autorytatywne angielskie tłumaczenie książki Bronsteina, co zajęło mu kilka lat. Kompletny zapis słynnego Międzynarodowego Turnieju Szachowego w Zurychu z 1953 roku jest po raz pierwszy dostępny w języku angielskim.
Zurych 1953, zorganizowany w celu wyłonienia pretendenta dla ówczesnego mistrza świata Botwinnika, przyciągnął piętnastu najsilniejszych graczy na świecie: Smyslov.
Geller.
Bolesławski.
Bronstein.
Najdorf.
Szabo.
Keres.
Kotov.
Gligoric.
Reshevsky.
Taimanov.
Euwe.
Petrosian.
Averbakh.
I Stahlberg.
Prawie wszystkie partie były bardzo zacięte, a wiele z nich to arcydzieła pierwszej rangi. Wymienienie partii Euwe-Smylov (runda 3), Taimanov-Najdorf (runda 4, zdobywca nagrody za błyskotliwość) i Keres-Reshevsky (runda 11, jedna z najczęściej reprodukowanych i analizowanych partii w szachach), to tylko dotknięcie wierzchołka góry lodowej.
W tym tomie znajdują się dosłownie dziesiątki niezapomnianych, innowacyjnych partii, w tym znaczna część autorstwa autora, jednego z najwybitniejszych graczy, który zajął drugie miejsce z Keresem i Reshevskim, za zwycięzcą Smyslovem.
Zaawansowani gracze będą chcieli tę książkę dla samych gier. Początkujący i średnio zaawansowani gracze, bardziej zainteresowani instrukcjami, znajdą w adnotacjach Davida Bronsteina nie tylko spostrzegawczość i dokładność, ale także prawdziwy podręcznik na temat gry środkowej.
