Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Between the Streets and the Assembly: Social Movements, Political Parties, and Democracy in Korea
Ulice w Korei rzadko cichną bez wcześniejszej publicznej demonstracji, a obywatele Korei są znani jako doświadczeni protestujący, wyznaczający kierunek krajowej polityki. Between the Streets and the Assembly bada, w jaki sposób ruchy protestacyjne stały się głównym sposobem demokratycznej polityki w Korei, w przeciwieństwie do partii politycznych w Zgromadzeniu Narodowym, które pozostały w tyle pod względem partyjnej reprezentacji i odpowiedzialności. Aby rozpakować tę dynamikę polityczną, niniejsza książka uważnie śledzi trzy grupy działaczy demokratycznych, którzy narodzili się w oporze wobec dyktatur wojskowych, ale którzy stosowali różne metody demokratycznej reprezentacji w postautorytarnej Korei (1987-2020). Jedna grupa pozostała w społeczeństwie obywatelskim i organizowała potężne protesty poza formalnymi instytucjami; inna grupa zdecydowała się dołączyć do istniejących partii w celu zreformowania polityki legislacyjnej; a trzecia grupa poświęciła się tworzeniu odrębnych progresywnych partii, aby być agentem programu transformacji. Analizując interaktywną ewolucję tych trzech trybów demokratycznej reprezentacji, Yoonkyung Lee stwierdza, że organizacje ruchów społecznych były bardziej skuteczne niż politycy, którzy stali się aktywistami w centrowych lub progresywnych partiach, w tworzeniu infrastruktury koordynacyjnej dla działań zbiorowych.
Dzięki praktyce organizowania krajowych sieci solidarności, innowacyjnym metodom masowych demonstracji ulicznych i czerpaniu z profesjonalnej wiedzy specjalistycznej w celu sformułowania alternatywnych rozwiązań politycznych, koreańskie grupy obywatelskie zbudowały zdolność do bezpośredniego kształtowania i zmiany kursu polityki krajowej, w przeciwieństwie do aktywistów, którzy pozostali podzieleni bez wspólnych programów politycznych.
Niniejsze badanie dowodzi, że organizacje ruchów społecznych i partie polityczne rozwijają zmienne zdolności do demokratycznej reprezentacji, w zależności od wzajemnych interakcji koewolucyjnych. Doświadczenie koreańskiej demokracji pokazuje, że grupy ruchów społecznych mogą być potężnym czynnikiem polityki krajowej, wbrew założeniom naukowym, które postrzegają stowarzyszenia obywatelskie jako wąsko ukierunkowane, przejściowe organizacje. Between the Streets and the Assembly sugeruje inną możliwość procesu politycznego, w którym grupy obywatelskie i uczestniczący obywatele, a nie partie polityczne, są głównymi motorami demokratycznej polityki.