Miecz i gałązka oliwna: Oliver Otis Howard

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają mieszankę uznania i krytyki dla książki o O.O. Howardzie. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za pouczającą i dobrze wyważoną, inni uważali, że jest nudna i mogłaby skorzystać z bardziej wciągającej prezentacji.

⬤ Informacje o życiu i charakterze O.O. Howarda
⬤ pozytywne komentarze na temat czytelności i wyważonego podejścia
⬤ czytelnicy doceniają służbę wojskową Howarda i jego wkład po wojnie secesyjnej.

⬤ Niektórzy uważają narrację za nudną i pozbawioną emocji
⬤ krytyka za niewystarczające omówienie jego historii wojskowej
⬤ sugestia nowej biografii ze zaktualizowanymi badaniami.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sword and Olive Branch: Oliver Otis Howard

Zawartość książki:

Oliver Otis Howard poświęcił swoje życie służbie ojczyźnie, zarówno jako wybitny oficer armii w dwóch wojnach, jak i założyciel dwóch uniwersytetów. Oliver Otis Howard był absolwentem Bowdoin College i West Point. Wychowanie w pobożnej atmosferze Nowej Anglii (Maine) dało mu głębokie poczucie obowiązku prowadzenia chrześcijańskiego życia dla dobra innych i rozwoju własnego najlepszego ja. Często niepokoił go konflikt, jaki pojawił się w jego podwójnej karierze w czasie pokoju i wojny.

Silne poczucie obowiązku generała Howarda wobec ojczyzny zaowocowało jego wybitną karierą dowódczą podczas wojny secesyjnej - w bitwie pod Chancellorsville, która sama w sobie była rozczarowującą porażką, oraz pod Gettysburgiem, gdzie odzyskał reputację, którą mogła mu odebrać wcześniejsza porażka. Pod dowództwem generała Shermana, w kampanii w Atlancie i jako dowódca Armii Tennessee zdobył szczególne wyróżnienie. Łącznie Howard walczył pod First Bull Run, Fair Oaks (gdzie poważne rany zmusiły go do amputacji prawego ramienia), Second Bull Run, Fredericksburg, Chancellorsville i Gettysburgiem.

To samo silne poczucie obowiązku sprawiło, że przyjął zlecenie Freedmen's Bureau i promowania edukacji Afroamerykanów. Po służbie w kampanii Nez Perce w 1877 roku był kuratorem West Point i założycielem Lincoln Memorial University. Największe zasługi dla edukacji położył jednak jako założyciel i rektor Uniwersytetu Howarda, gdzie jego imię i kariera są honorowane.