Michael Wittmann i dowódcy tygrysów Waffen SS Leibstandarte w II wojnie światowej

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną eksplorację wojny czołgów podczas II wojny światowej, koncentrując się na doświadczeniach niemieckich żołnierzy, zwłaszcza dowódców Tygrysów, poprzez osobiste relacje i szczegóły historyczne. Chociaż jest to pouczające i dobrze zbadane, niektórzy czytelnicy wyrażają obawy dotyczące stronniczości i dokładności historycznej w odniesieniu do reprezentacji Waffen SS i niemieckich żołnierzy.

Informacyjna i dobrze zbadana, oferuje szczegółowe relacje z bitew czołgowych i strategii, zawiera perspektywy z pierwszej ręki i zawiera liczne zdjęcia. Jest atrakcyjna dla entuzjastów historii i osób zainteresowanych starciami pancernymi z czasów II wojny światowej.

Odczuwalna stronniczość w kierunku niemieckiej perspektywy, z twierdzeniami o gloryfikowaniu SS i bagatelizowaniu okrucieństw. Niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania jest kiepski, z błędami typograficznymi, a inni uważają, że tom pierwszy był nużący, co wpłynęło na ich chęć kontynuowania tomu drugiego.

(na podstawie 46 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Michael Wittmann & the Waffen SS Tiger Commanders of the Leibstandarte in WWII

Zawartość książki:

Niemiecki as pancerny Michael Wittmann był zdecydowanie najsłynniejszym dowódcą czołgu po którejkolwiek ze stron podczas II wojny światowej, niszcząc 138 czołgów wroga i 132 działa przeciwpancerne za pomocą swojego Tygrysa. W tej kontynuacji jego historii, tom drugi podąża za Wittmannem i jego jednostką do Normandii, aby bronić się przed inwazją aliantów i dostarcza mapy, oficjalne dokumenty, wycinki z gazet i rozkazy bitewne.

Tydzień po D-Day, Wittmann osiągnął swój największy sukces. 13 czerwca 1944 roku, w pobliżu Villers Bocage, as pancerny i jego załoga zaatakowali brytyjską jednostkę pancerną, niszcząc w pojedynkę kilkanaście czołgów i uniemożliwiając wrogowi przełamanie.

Wyczyn ten uczynił Wittmanna bohaterem narodowym w Niemczech i legendą w annałach wojny. Zginął dwa miesiące później podczas próby odparcia alianckiego ataku, ale książka toczy się dalej po jego śmierci, aż do kapitulacji Leibstandarte.