Michael Asher: Kunsthalle Bern, 1992

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Zawartość książki:

Analiza dużej instalacji pioniera eksperymentów site-specific z 1992 roku.

Michael Asher (ur. 1943), jeden z czołowych artystów instalacji okresu sztuki konceptualnej, jest założycielem praktyki site-specific. Uważany za prekursora krytyki instytucjonalnej, zapoczątkował tworzenie dzieł sztuki nasyconych świadomością ich zależności od warunków kontekstu wystawienniczego.

W pracy Kunsthalle Bern z 1992 roku Asher usunął grzejniki ze wszystkich przestrzeni wystawienniczych muzeum i ponownie zamontował je w galerii wejściowej. Metalowe rury połączyły przeniesione grzejniki z ich oryginalnymi gniazdami; te rurowe przewody, biegnące liniowo wzdłuż ścian Kunsthalle, utrzymywały przepływ ciepła parowego i nadawały instalacji kierunkowe linie siły. To "przemieszczenie danych" stanowi doskonały przykład praktyki site-specific, która za swój przedmiot obrała przestrzeń galerii i samą instytucję. W tej szczegółowej analizie Kunsthalle Bern 1992 Anne Rorimer rozważa tę pracę w kontekście ciągłego pragnienia Ashera, by połączyć sztukę z materialnymi, ekonomicznymi i społecznymi warunkami prezentacji instytucjonalnej.

Rorimer analizuje Kunsthalle Bern 1992 w odniesieniu do wcześniejszych innowacji takich minimalistycznych artystów jak Donald Judd, Carl Andre, Robert Morris, Sol LeWitt, Bruce Nauman i Dan Flavin, a także współczesnych konceptualistów jak Daniel Buren, Dan Graham i Maria Nordman. Rozważa również instalację w kontekście innych prac Ashera, które wykorzystywały nieartystyczne, funkcjonalne elementy, w tym ściany, lub które badały kwestie muzeologiczne.