Miasto w ogniu - dzieciństwo w Aligarh

Opinie czytelników

Książka jest mocnym pamiętnikiem, który bada życie młodego muzułmanina w Indiach, zagłębiając się w tematy przemocy wspólnotowej, tożsamości i kwestii społecznych. Jest chwalona za szczerą i zrozumiałą narrację, zapewniającą wgląd w zmagania społeczności muzułmańskiej, przy jednoczesnym zachowaniu równowagi, która nie zraża czytelników z różnych środowisk.

Książka jest trudna do odłożenia, prowokująca do myślenia i emocjonalna, z powodzeniem wywołując śmiech i łzy. Oferuje szczerą eksplorację doświadczeń autora i realiów napięć społecznych, które humanizują zarówno hindusów, jak i muzułmanów. Styl pisania jest wciągający i żywy, z żywymi metaforami i przystępnymi opowieściami. Książka jest uznawana za niezbędną lekturę dla każdego, kto chce zrozumieć złożoność indyjskiego społeczeństwa.

Niektórzy czytelnicy uważają, że nacisk autora na jego tożsamość jako „dobrego muzułmanina” może odzwierciedlać presję, z jaką borykają się muzułmanie w Indiach. Kilku krytyków wspomina, że nie wszystkie wyrażone opinie im odpowiadały, ale mimo to docenili ogólne przesłanie książki.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

City on Fire - A Boyhood in Aligarh

Zawartość książki:

”

Zeyad Masroor Khan miał cztery lata, gdy zdał sobie sprawę, że niewinne kliknięcie przełącznika w pobliżu okna wychodzącego na ulicę może wywołać zamieszki. Gdy odległy łomot tłumu zbliżył się, a w powietrzu rozległy się nawoływania do morderstwa, po raz pierwszy poczuł smak dorastania w Upar Kot, muzułmańskim getcie w Aligarh. Świat Khana był daleki od Aligarh z popularnej wyobraźni - poetów, tehzeeb i intelektualnych korytarzy Aligarh Muslim University. Było to miasto, w którym serpentynowe uliczki kipiały przemocą, w domach żarliwie modlono się, by rozwiać wszechobecny strach przed martwym członkiem rodziny, a delikatna bryza wiejąca nad zatłoczonymi tarasami niosła plotki o krwiożerczym tłumie na polowaniu.

W swoich wspomnieniach Khan pisze z przeszywającą szczerością i surową mocą o nurtach przemocy religijnej i wynikającej z niej „inności”, która towarzyszyła mu wszędzie, gdzie się udał. Od czasów szkolnych w Aligarh, kiedy przeskakiwanie do wypożyczalni w „hinduskiej” części miasta w poszukiwaniu ulubionego komiksu lub zapalanie świec z sąsiadami w Diwali było pełne napięcia; przez lata studiów w Delhi, gdzie odmowa mieszkania z powodu jego nazwiska była normą; aż do zostania dziennikarzem dokumentującym historię swojego kraju.

City on Fire to rzadki, dosadny portret tego, jak codzienna przemoc i nienawiść stają się częścią naszego życia i świadomości; społeczeństwa, w którym imię i ubranie określają osobę jako „inną”. Jest to zarówno wnikliwe badanie religii i przemocy, wyimaginowanych historii i pękniętej rzeczywistości, żalu i miłości w dzisiejszych Indiach, jak i pean na cześć nadziei na ciągłą jedność, na ideę Indii. ”