Miasto szepczących lalek: Opowieści

Opinie czytelników

„The Town of Whispering Dolls” Susan Neville to zbiór krótkich opowiadań, które podważają stereotypy dotyczące życia na Środkowym Zachodzie, prezentując głębokie i wciągające narracje pełne uroku i humoru. Opowiadania poruszają złożone tematy, takie jak tożsamość i kryzysy egzystencjalne, szczególnie w kontekście małych miasteczek w stanie Indiana, i charakteryzują się poetyckim stylem Neville i wielowarstwową narracją.

Książka jest chwalona za głębię i zainteresowanie, umiejętne opowiadanie historii oraz zdolność do przekazywania złożonych tematów za pomocą prostego, ale skutecznego języka. Czytelnicy doceniają urok, humor i nieoczekiwane zwroty akcji, a także silny nacisk na perspektywę postaci, zwłaszcza kobiet.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematy rozpaczy i kryzysów w opowiadaniach za trudne lub ciężkie, potencjalnie umniejszając ogólną przyjemność z lektury. Mogą pojawić się wzmianki o mroku lub surrealistycznych elementach, które mogą być niepokojące dla niektórych czytelników.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Town of Whispering Dolls: Stories

Zawartość książki:

Zwycięzca nagrody FC's Catherine Doctorow Innovative Fiction Prize

Historie nawiedzone przez pozostałości przemysłowego Środkowego Zachodu, epidemię opioidów i technologię wojenną

Położeni gdzieś w pasie rdzy na początku XXI wieku mieszkańcy miasteczka Whispering Dolls marzą o legendarnej i iluzorycznej przeszłości, nawet gdy nowe technologie przekształcają ich świat w coś innego i głęboko dziwnego. Lalki przechadzają się ulicami, tuląc swoje puste głowy i pozwalając wiatrowi zamienić je we flety. Polityk udaje się do Waszyngtonu, pozostawiając po sobie toksyczny podziemny pióropusz. Kobieta zjada części samochodowe zamiast stawić czoła dzieciom, które o niej zapomniały. Młoda kobieta zakochuje się w robocie, który zabrał jej pracę w fabryce słodyczy.

W The Town of Whispering Dolls to zazwyczaj babcie i dzieci są pogrążone w żałobie. Czując się niewidzialna, w opowiadaniu „Tutaj” kobieta, która pochowała swoje dzieci, spogląda w niebo, gdzie nad głowami latają komercyjne i wojskowe odrzutowce, i próbuje wyrazić swoją wściekłość na bogatych i potężnych: „Lataj nad nami w swoich samolotach. Z jednego wybrzeża na drugie, latajcie nad nami Testujemy wasze bomby i waszych ukochanych wojowników. Tutaj. Właśnie tutaj. Spójrz w dół.”.