The Post-Earthquake City: Disaster and Recovery in Christchurch, New Zealand
Książka ta krytycznie ocenia Christchurch w Nowej Zelandii jako ewoluujące miasto po trzęsieniu ziemi. Analizuje wpływ sekwencji trzęsienia ziemi w Canterbury w latach 2010-2011, wykorzystując strukturę chronologiczną do rozważenia "szkód i wysiedleń", "odbudowy i odnowy" oraz "miasta w okresie przejściowym".
Oferuje ramy dla zrozumienia różnorodnych doświadczeń i realiów odbudowy po trzęsieniu ziemi w Christchurch w Nowej Zelandii. Szczegółowo opisuje, w jaki sposób doszło do odbudowy miasta i bada, co powstało w kontekście bezprecedensowej okazji do zmiany sposobu użytkowania gruntów i doświadczeń społecznych od podstaw. Zaobserwowano powtarzające się napięcie między pragnieniem i tendencją niektórych do odtwarzania wcześniejszych ortodoksji miejskich a eksperymentalnymi wysiłkami innych na rzecz tworzenia nowych kultur postępowego tworzenia miejsc i zwracania uwagi na miasto bardziej niż ludzkie. Książka oferuje kilka lekcji dla zrozumienia odzyskiwania po katastrofach w miastach. Oświetla możliwości, jakie katastrofy stwarzają zarówno dla ponownego potwierdzenia tego, co znane, jak i pojawienia się nowego.
Podkreśla rozbieżność przeżywanych doświadczeń podczas odbudowy.
Rozważa również, w jakim stopniu miasto po katastrofie jest przygotowane na prawdopodobną przyszłość klimatyczną.
Książka będzie cenną lekturą dla krytycznych badaczy katastrof, a także geografów, socjologów, urbanistów i decydentów zainteresowanych odbudową po katastrofie.
