Miasto

Opinie czytelników

Książka, której akcja rozgrywa się w małym australijskim miasteczku stojącym w obliczu egzystencjalnych dylematów, to prowokująca do myślenia eksploracja tematu zanikającej cywilizacji i poszukiwania sensu w przyziemnym życiu. Bezimienny narrator obserwuje osobliwości małomiasteczkowego życia, co prowadzi do filozoficznych refleksji na temat egzystencji i kwestii społecznych. Styl narracji charakteryzuje się epizodycznym charakterem i brakiem bezpośredniej fabuły.

Prowokuje do myślenia i introspekcji, zapewniając głęboki wgląd w tematy egzystencjalne. Zawiera unikalne i dziwaczne postacie, surrealistyczne momenty i sprytną satyrę, która może wywoływać zarówno śmiech, jak i dyskomfort. Niektórzy czytelnicy uznali ją za hipnotyzującą i głęboko pomysłową.

Nieliniowa, epizodyczna struktura książki i brak tradycyjnej fabuły mogą zrazić niektórych czytelników. Czasami może to być mylące i nużące, a niektórzy uważają, że niepotrzebnie się przeciąga. Styl pisania może wydawać się nudny lub bezsensowny dla tych, którzy oczekują jasnej narracji lub rozwoju postaci.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Town

Zawartość książki:

„Mocno ponury debiut” („The Guardian”), „The Town” Shauna Prescotta to powieść o wiejskiej australijskiej społeczności oblężonej przez współczesne lęki i zagrożonej przez nadprzyrodzoną siłę, która chce pochłonąć umierające miasto.

To Australia, nienazwane, ślepe miasteczko w sercu odludzia - opuszczone miejsce stacji benzynowych, fast-foodów i labiryntowych ulic: płaskie i prawie opuszczone. Kiedy młody pisarz przyjeżdża, by zbadać takie właśnie przygnębiające centra donikąd, które popadają w zapomnienie, odkrywa coś bardziej złowieszczego niż depresja gospodarcza: miasta-widma Australii wydają się dosłownie znikać. Epidemia tajemniczych dziur zagraża istnieniu jego nowego domu, a odkrycie to pogrąża badacza w otchłani dziwności, z której może nigdy nie uciec.

Mroczny, śliski i niepokojący debiut Shauna Prescotta wskrzesza powieść egzystencjalną dla epoki rozrostu i zarazy, wydobywa pogrzebaną historię kolonialnego ludobójstwa narodu i opowiada historię miłosną, która zadaje pytanie, czy outsiderzy mogą kiedykolwiek naprawdę przynależeć gdziekolwiek. Rezultatem jest niepokojący klasyk, który wibruje z okultystyczną mocą.