Mezopotamska geografia kosmiczna

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.

Oryginalny tytuł:

Mesopotamian Cosmic Geography

Zawartość książki:

Nabywcy wydania tej książki z 1998 r. mogą pobrać listę zmian i dodatków, które zostały uwzględnione w druku z 2011 r.

tutaj. W tym kompleksowym studium Horowitz analizuje wszystkie zachowane teksty mezopotamskie (zarówno sumeryjskie, jak i akadyjskie) odnoszące się do idei fizycznego wszechświata i jego części składowych (nieba, ziemi, wód podziemnych, podziemi). Autor pokazuje, że mezopotamski pogląd na wszechświat był jednocześnie spójny, jak i niezgodny i niedoskonały, pozostając dość niezmienny przez ponad 2500 lat.

Horowitz najpierw bada różne źródła mezopotamskiej geografii kosmicznej, w tym różne teksty mitologiczne i literackie, a także słynną babilońską mapę świata oraz różne teksty astrologiczne i astronomiczne. Wszechświat został zbudowany przez bogów w najdawniejszych czasach i uważano, że jest utrzymywany razem przez kosmiczne więzi. Biorąc pod uwagę to ogólne pojęcie, istnieje jednak znaczna różnorodność we włączaniu lub pomijaniu różnych elementów obrazu w tekstach różnych gatunków i z różnych okresów.

Co więcej, dostępne dowody pozostawiają wiele nierozwiązanych problemów. Jakie są granice wszechświata? Co znajduje się poza granicami wszechświata? W drugiej części książki Horowitz omawia każdy z różnych regionów i ich nazwy w różnych miejscach i okresach, opierając się na różnych źródłach, aby pokazać, gdzie jest spójność, a gdzie różnica perspektyw.

Ponadto omawia wszystkie nazwy dla różnych części wszechświata i bada geografię każdego regionu. Ważne zarówno dla asyriologów, jak i osób zainteresowanych historią idei, w szczególności kosmologii starożytnego Bliskiego Wschodu.