Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem

Opinie czytelników

Książka Olivera Sacksa „Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem” bada różne zaburzenia neurologiczne poprzez serię wciągających studiów przypadków. Podzielona na sekcje, w tym „Straty” i „Nadwyżki”, książka ma na celu uczynienie złożonych koncepcji medycznych przystępnymi dla ogółu czytelników, jednocześnie podkreślając ludzkie doświadczenia stojące za schorzeniami neurologicznymi. Czytelnicy doceniają narracyjny styl i współczujące podejście Sacksa, ale wyrażają niezadowolenie z głębi treści neurobiologicznych i używanego żargonu klinicznego.

⬤ Wciągająca opowieść, która uczłowiecza pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi.
⬤ Przystępny język, który sprawia, że złożone tematy są zrozumiałe dla ogółu odbiorców.
⬤ Współczujący portret pacjentów podkreślający ich wyjątkowe zdolności pomimo wyzwań.
⬤ Prowokujące studia przypadków, które prowokują do myślenia o naturze świadomości i tożsamości.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że treściom neurobiologicznym brakuje głębi i są zbyt uproszczone.
⬤ Kliniczny żargon i złożoność mogą być przytłaczające i mylące dla osób bez wykształcenia medycznego.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że filozoficzne rozważania odwracają uwagę od samych historii.
⬤ Kilku krytyków wspomina, że styl pisania może być zawiły i mniej prosty, przez co trudny do zrozumienia dla zwykłych czytelników.

(na podstawie 1339 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Man Who Mistook His Wife for a Hat

Zawartość książki:

Neurolog Oliver Sacks bada złożoną relację między mózgiem a umysłem i, co niemal niemożliwe, udaje mu się sprawić, że jego temat jest nie tylko przystępny dla zwykłego czytelnika, ale także całkowicie wciągający.

The Man Who Mistook His Wife for a Hat opowiada historie osób cierpiących na zaburzenia percepcyjne i intelektualne: pacjentów, którzy stracili pamięć, a wraz z nią większą część swojej przeszłości; którzy nie są już w stanie rozpoznawać ludzi i zwykłych przedmiotów; których kończyny wydają się im obce; którzy nie posiadają pewnych umiejętności, ale są obdarzeni niesamowitymi talentami artystycznymi lub matematycznymi. Ich zmagania opisywane są ze współczuciem i szacunkiem.

Jako wielki uzdrowiciel, Sacks nigdy nie traci z oczu ostatecznej odpowiedzialności medycyny za pomoc „cierpiącemu, dotkniętemu, walczącemu podmiotowi ludzkiemu”. Dzieło głębokiego człowieczeństwa.