Ocena:

Książka Keitha Flynna „The Rhythm Method, Razzmatazz and Memory: How to Make Your Poetry Swing” jest chwalona za praktyczne techniki pisania i wciągające opowiadanie historii, co czyni ją cennym źródłem informacji zarówno dla początkujących poetów, jak i pisarzy w ogóle. Choć treść książki jest wysoko ceniona, niektóre wydania mają problemy z formatowaniem, takie jak brak spisu treści i niespójna pisownia na okładce.
Zalety:Książka oferuje praktyczne techniki pisania poezji, ma wciągającą fabułę i bada związek między poezją a muzyką. Czytelnicy uważają ją za inspirującą i pomocną w lepszym zrozumieniu poezji i pisania. Niektórzy uważają ją za arcydzieło, co czyni ją silną rekomendacją dla poetów i pisarzy.
Wady:W niektórych wydaniach brakuje spisu treści, co czyni je mniej użytecznymi. Istnieją również niespójności w formatowaniu, takie jak różna pisownia słowa „razzmatazz” na okładce i grzbiecie.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
The Rhythm Method, Razzamatazz, and Memory: How to Make Your Poetry Swing
Wiersze składają się ze słów, nie z idei. Słowa te są rytmiczne, a odpowiednio dobrane i skomponowane są w stanie wejść w ciało czytelnika lub słuchacza i rezonować. The Rhythm Method, Razzamatazz, and Memory wyjaśnia historyczne powiązania między słowem, obrazem i dźwiękiem, aby umożliwić ci tworzenie prac, które są dynamiczne, witalne i muzyczne - tworzenie wierszy, które żyją w powietrzu.
Pierwsza sekcja, Nauka słuchania, rozpoczyna się od refleksji nad narodzinami amerykańskiego głosu poetyckiego, ucząc cię odnajdywania własnego głosu poprzez analizę wiersza, dźwięk po dźwięku, odkrywając na nowo nie tylko moc swojej poezji, ale także skąd ta moc pochodzi. Druga sekcja, Learning to Observe, przedstawia historię zagranicznych wpływów - od surrealizmu francuskich pisarzy Charlesa Baudelaire'a i Arthura Rimbauda po hiszpańskich artystów Pabla Picassa i Salvadora Dali - inspirując cię do odkrywania swoich eksperymentalnych impulsów i odkrywania nowych sposobów widzenia. Trzecia sekcja, Learning to Speak, koncentruje się na wpływie muzyki na poezję XX wieku; począwszy od trubadurów i doświadczenia niewolników, poprzez epokę jazzu i bluesa, aż po sceny slamowe współczesnego miasta. Różne strategie tych wykonawców oferują wgląd w twój rozwój jako twórcy i przygotowują cię do działania jako wokalny interpretator twojej pracy.
The Rhythm Method, Razzamatazz, and Memory pokazuje, jak wydobyć iskry języka, sztuki i muzyki, które zawsze stymulowały i odżywiały nasz poetycki język i wykorzystać ten ogień do wykucia naszego unikalnego głosu i własnego stylu wykonania.