Opinie czytelników
Podsumowanie:„Metamorphica” Zachary'ego Masona oferuje nowe spojrzenie na mity Owidiusza, prezentując jego unikalny styl narracji i poetycką prozę. Książka eksploruje tematy beznadziejności i bezsensu w klasycznych opowieściach, rezonując ze współczesnymi czytelnikami. Podczas gdy wielu uważa pisarstwo Masona za błyskotliwe i sugestywne, inni krytykują je za brak głębi, humoru i emocjonalnego rezonansu.
Zalety:Proza Masona jest poetycka i piękna wizualnie, dzięki czemu złożone tematy mitologii są przystępne. Wielu czytelników docenia wyjątkowe interpretacje i świeże spojrzenie na starożytne historie. Wpływy Borgesa i Calvino wzmacniają wrażenia z lektury. Książka jest na tyle wciągająca, że można ją przeczytać za jednym posiedzeniem i zachowuje kreatywną i intrygującą strukturę narracji.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książce brakuje emocjonalnej głębi, humoru i znaczącego rezonansu kulturowego. Pojawiają się też głosy krytyczne dotyczące powtarzalności poetyckiej prozy, która dla niektórych jest przytłaczająca. Kilku recenzentów wyraziło rozczarowanie w porównaniu z wcześniejszymi pracami Masona, uważając, że ta kolekcja nie rezonuje tak silnie lub nie zapewnia istotnego związku z oryginalnymi mitami.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Metamorphica: Fiction
Zawartość książki:
Błyskotliwa i odważna powieść, która na nowo wyobraża sobie Metamorfozy Owidiusza.
W tradycji swojej bestsellerowej debiutanckiej powieści The Lost Books of the Odyssey, Metamorphica Zachary'ego Masona przekształca epicki poemat Owidiusza o niekończącej się transformacji. Na nowo wyobraża sobie historie Narcyza, Pigmaliona i Galatei, Midasa i Atalanty i łączy je ze sobą jak gwiazdy w konstelacjach - nawet Owidiusz staje się historią.
To tak, jakby starożytne mitologie zostały przepisane przez Borgesa lub Calvino; Metamorphica to archipelag, w którym można się zatrzymać na chwilę; odbija trochę światła od poranka świata.
