Ocena:
Książka bada alienację nastolatków przez pryzmat kultury heavy metalowej, przedstawiając zarówno osobiste anegdoty, jak i analizę socjologiczną. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za relatywną i zabawną, wielu krytykuje jej rygor naukowy i metodologię, argumentując, że brakuje jej głębi i nie dostarcza istotnych dowodów na swoje twierdzenia.
Zalety:⬤ Wciągający i przystępny styl pisania, który współgra z czytelnikami, którzy mieli podobne doświadczenia w młodości.
⬤ Zawiera interesujące profile osób ze społeczności heavy metalowej.
⬤ Porusza tematy alienacji nastolatków, emocjonalnej izolacji i roli muzyki jako ucieczki.
⬤ Metodologicznie słaby, opierający się na małej, stronniczej próbie samozidentyfikowanych „metalowców” i pozbawiony odpowiedniej grupy porównawczej.
⬤ Brak dowodów statystycznych na poparcie twierdzeń o powszechnym kryzysie wśród młodzieży.
⬤ Nie uwzględnia czynników biologicznych ani wpływu różnych grup rówieśniczych i warunków społecznych.
⬤ Zbyt uproszczone wyjaśnienia złożonych zjawisk socjologicznych, prowadzące do niejasnych i nieuzasadnionych wniosków.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Metalheads: Heavy Metal Music And Adolescent Alienation
Heavy metal to brutalna, uderzająca w głowę muzyka, która podczas występów na żywo ma swoją własną arenę wściekłości i świętowania, mosh pit. Jest to muzyka w czerwonym rogu społeczeństwa, głośna, wściekła i, dla dobrze nastrojonego ucha, praktycznie nie do zniesienia.
A jednak ta forma sztuki emanuje przesłaniem o amerykańskich nastolatkach, które warto zbadać i zrozumieć: Jej wielbiciele, głównie dorastający chłopcy, są wyobcowani ze swojego świata i źli na jego przyszłość. Heavy metal przemawia pulsującym przesłaniem wściekłości, samotności i cynizmu. W tej wrażliwej książce Jeffrey Jensen Arnett syntetyzuje historie i doświadczenia siedemdziesięciu mężczyzn i trzydziestu ośmiu kobiet "metalheadów" w udanej próbie zrozumienia często paraliżujących skutków społeczeństwa i obrazu rodziny nuklearnej przesiąkniętej konformizmem, samozaparciem i posłuszeństwem.
Próżnia, jaką taka atmosfera wytwarza w jednostce, może zostać tymczasowo zatarta przez koncert heavy metalowy, który Arnett postrzega jako zastępczy rytuał męskości. Wniosek ten jest tylko jedną z wielu uderzających hipotez, które autor wysuwa w tym dynamicznym studium muzyki i jej wyznawców.
Spośród stu metalowców, z którymi przeprowadzono wywiady na potrzeby tego tomu, dziesięciu pozwoliło się dogłębnie scharakteryzować - czytelnik w pełni poznaje na przykład Jacka i liczne krzyże zdobiące jego ciało, jego tatuaż z czarną różą i jego burzliwe życie rodzinne. Albo ze szczupłą i zadbaną Jean ubraną w całości na czarno, jej ulubiony kolor, i noszącą temperament wycofania.
To wyjątkowe studium pełne współczucia dla pozbawionej praw subkultury i szacunku, by chcieć ją zrozumieć.
