The Metaphysics of Detective Marlowe: Style, Vision, Hard-Boiled Repartee, Thugs, and Death-Dealing Damsels in Raymond Chandler's Novels
The Metaphysics of Detective Marlowe: Style, Vision, Hard-Boiled Repartee, Thugs, and Death-Dealing Damsels in Raymond Chandler's Novels to porównawcze studium "życia i czasów" amerykańskiego idola, detektywa Philipa Marlowe'a Raymonda Chandlera. Jest to słodko-gorzka krytyczna eksploracja, mająca na celu przedefiniowanie wyjątkowego profilu kulturowego, a także moralnych i społecznych obsesji jednego z wybitnych amerykańskich bohaterów fikcyjnych.
Studium maluje barwny obraz nieodpartej mieszanki romantycznej ślepej wiary i społecznej, moralnej i politycznej twardości, która charakteryzowała Stany Zjednoczone w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku, z niezapomnianym tłumem handlarzy narkotyków, zabójców, wampirów, skorumpowanych polityków i ekscentrycznych milionerów, którzy kolonizują twórczość Raymonda Chandlera. Jako jedyny obrońca prawdy i honoru na kalifornijskich "Pustkowiach", Philip Marlowe wyłania się jako postać symboliczna, celebrowana ze względu na wyjątkowe miejsce, jakie zajmuje w amerykańskiej mitologii hard-boiled. Tom składa się ze Wstępu, Marlowe Before Marlowe oraz czterech obszernych rozdziałów, z których każdy koncentruje się na innowacjach i trwałych strategiach stojących za przekonującą wizją Chandlera: The Doughy Mass of Depravity, A Phantasm Called Style, The Villainy Septet i Marlowe After Marlowe.
Jak przedstawiono w tej książce, Philip Marlowe, "metafizyczny detektyw", jest sentymentalistą najgorszego rodzaju: takim, który wstydzi się okazywać swoje prawdziwe uczucia. Jest twardy, ale niewystarczająco twardy, a co za tym idzie, uroczy przegrany, zawsze pokonany w konfrontacji z psychopatycznymi potworami i legionami śmiercionośnych dam. Łagodność i bezduszność kalifornijskiego detektywa są ujmujące: łagodność jest zawsze bezduszna, a bezduszność ledwie łagodna.
Wydaje się być ocalałym z wymarłego gatunku, żyjącym dla i według kodeksu honorowego. Wierzy w czystość pragnień, wyrażonych w rodzącym się idiomie, rodzaju tajnego/publicznego języka, który zwiastuje zmartwychwstanie nowej dykcji hard-boiled. Jego szczera szczerość doskonale wyraża się w bezpośredniości jego wypowiedzi, będącej genialnym przykładem retorycznego chodzenia po linie.
Philip Marlowe uosabia sprzeczności problematycznego modernizmu - na poły bałaganu, na poły ekspresjonizmu - zarówno jego czasów, jak i naszych. Tradycja, którą zainaugurował, jest dziś konsekwentnie ilustrowana przez Jamesa Ellroya, Allana Guthriego, Waltera Mosleya, Megan Abbott czy Charliego Hudsona.