Messalina

Opinie czytelników

Książka jest dobrze zbadaną i wciągającą biografią Messaliny, odnoszącą się do jej historii w kontekście historii Rzymu i klimatu politycznego jej czasów. Czytelnicy doceniają zdolność autora do przedstawienia złożoności jej charakteru, przy jednoczesnym uznaniu spekulatywnego charakteru pisania ze względu na ograniczone zapisy historyczne. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest wysoce zalecana dla osób zainteresowanych historią Rzymu i potężnymi postaciami kobiecymi.

⬤ Znakomicie zbadany i wciągający tekst
⬤ Zapewnia świeże spojrzenie na mało znaną kobiecą postać historyczną
⬤ Porywająca narracja, którą czyta się jak thriller
⬤ Podkreśla kontekst historyczny z dowcipem i entuzjazmem
⬤ Poważna i merytoryczna relacja, która równoważy naukę z rozrywką
⬤ Przemawia zarówno do entuzjastów historii, jak i nowicjuszy.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że istnieje tendencja do przedstawiania kobiet jako potężniejszych niż sugerują to dowody historyczne
⬤ Ograniczone informacje faktyczne prowadzą do spekulacji, które niektórzy uznali za niezadowalające dla biografii
⬤ Zakończenie można uznać za powolne i mniej przekonujące
⬤ Może nie spełniać oczekiwań osób poszukujących ściśle opartej na faktach biografii.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Oto historia Messaliny - trzeciej żony cesarza Klaudiusza i jednej z najbardziej znanych kobiet zamieszkujących rzymski świat.

Według rzymskich historyków Tacyta i Suetoniusza, cesarzowa Messalina była nienasyconą seksualnie intrygantką. Opowieści o niej - w tym dwudziestoczterogodzinne zawody seksualne z prostytutką - głęboko zakorzeniły się w zachodniej wyobraźni, ale prawdziwa historia Messaliny jest znacznie bardziej złożona.

W swojej ponownej ocenie jednej z najbardziej oczernianych postaci kobiecych w historii starożytnej, Honor Cargill-Martin odnajduje inteligentną, namiętną i bezwzględną kobietę, której udało się zaistnieć w przeważająco męskim świecie imperialnej polityki rzymskiej. Zamiast „ratować” reputację Messaliny, autorka przygląda się jej życiu w kontekście jej czasów. Przede wszystkim stara się odzyskać człowieczeństwo historii życia, wcześniej ograniczonej przez prądy wysokiej polityki i patriarchatu.