Męskie imperium pod kobiecym spojrzeniem: Brytyjski Raj i Memsahib

Oryginalny tytuł:

The Male Empire Under the Female Gaze: The British Raj and the Memsahib

Zawartość książki:

Próbując wykryć i przeanalizować to kobiece spojrzenie na męskie imperium, niniejszy tom zagłębia się w literaturę memsahibów. W końcu, poza ich służbą dla imperium, literatura kobieca w imperium / o imperium, choć często zaniedbywana, jest znaczna. W przypadku Indii pisarki, takie jak Flora Annie Steel, Maud Diver i Bithia Mary Croker, opowiadają fikcyjne historie zabarwione własnym doświadczeniem życia w Indiach i życia w Indiach. Używają swojej kreatywnej wyobraźni, by przedstawić Indie takimi, jakimi je widzą, a także takimi, jakimi chciałyby je widzieć. W ten sposób kobiece spojrzenie przez długi czas przyczyniało się i kształtowało imperialny dyskurs i wiedzę o Wschodzie. Poprzez swoje listy, pamiętniki, wspomnienia, opowiadania, powieści, wiersze, obrazy i pisma podróżnicze kobiety często dostarczały bezcennych informacji o imperium i przyczyniały się do fascynacji Zachodu widmami i malowniczością Wschodu. Ich pisma wielokrotnie służyły jako narzędzie ich propagandy, nośnik ich przesłania, napis ich spojrzenia i plan ich polityki reprezentacji. Niniejsza książka dowodzi, że choć mówi się o kobiecym spojrzeniu memsahibów, nie zostało ono odpowiednio podkreślone i zbadane. Dla porównania, znacznie więcej uwagi poświęcono seksualności białych kobiet, postaci Raj Woman oraz idei "przekształcania kobiet" lub przedstawiania memsahib.

W szczególności pisma memsahibów były szeroko antologizowane, ale nie zostały poddane krytycznej ocenie w wystarczającym stopniu. Mając na celu wypełnienie tej luki poprzez odkrycie świata Indii Brytyjskich widzianego i pokazywanego przez białe kobiety w literaturze kolonialnej i postkolonialnej, niniejsza kompilacja zawiera eseje naukowe na temat literatury memsahibów i pism Raj, w tym męskich pism o memsahibach, obejmujących okres od przed uzyskaniem niepodległości przez Indie (np. prace Alice Perrin i Rudyarda Kiplinga) do okresu po uzyskaniu niepodległości (np. prace Ruth Prawer Jhabvala i Ruskina Bonda). Niniejszy tom poświęcony jest wielowymiarowemu, wyzywającemu "kobiecemu spojrzeniu" - czy to autorów, czy postaci w ich dziełach, niezależnie od tego, czy ich pisma były krytyczne czy wspierające imperium. Obalając strukturę męskiego spojrzenia/kobiecego spojrzenia, ten zbiór esejów bada "kobiece spojrzenie" na Imperium (tj. kobiece spojrzenie/męskie spojrzenie). Ta książka powtarza, że "kobiecy" element w tym procesie nie może i nie powinien być lekceważony. Dlatego też, biorąc pod uwagę (prawdziwe lub fikcyjne) memsahiby, tom ten przypomina nam o obecności i roli białych kobiet w Indiach Brytyjskich oraz wynikającej z tego zawiłej matrycy kwestii płci, klasy, rasy i seksualności.

Oprócz oferowania krytycznej analizy i dogłębnego studium pism memsahibów, książka ta odchodzi od dobrze wydeptanej ścieżki tego, jak memsahibowie są przedstawiani, na niemal dziewiczą arenę tego, jak postrzegają świat Raju. Niniejszy tom dowodzi, że kobiece spojrzenie na męskie imperium to nie tylko przestrzeń skonstruowana dla kobiet, ale także przestrzeń ukształtowana przez same kobiety. Jest to ważna książka dla południowoazjatyckich studiów literackich, studiów kobiecych, a także kolonialnych i postkolonialnych studiów nad Indiami Brytyjskimi.