Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Mercia: The Rise and Fall of a Kingdom” autorstwa Annie Whitehead została ogólnie dobrze przyjęta ze względu na jej naukowe badania i kompleksowe omówienie historii Mercji, począwszy od VII do X wieku. Podczas gdy wielu czytelników docenia drobiazgowe szczegóły i zaangażowanie autorki w naświetlanie mniej znanego okresu w historii Anglii, pojawiają się krytyczne uwagi dotyczące struktury narracji i czytelności.
Zalety:Książka jest chwalona za swoją uczoność, dokładne badania i wciągający wgląd w historię Mercji. Czytelnicy doceniają jej skrupulatną dokumentację i sposób, w jaki wypełnia lukę w istniejącej literaturze na temat historii anglosaskiej, przedstawiając szczegółowy opis królestwa i jego władców. Wielu uważa, że jest to pouczające i cenne źródło do zrozumienia mniej znanego aspektu historii Anglii.
Wady:Krytycy zauważają, że narracja może być chaotyczna i trudna do naśladowania, a niektórzy opisują prozę jako powtarzalną i pozbawioną wyraźnej struktury. Złożoność materiału i podobne nazwy postaci historycznych mogą prowadzić do nieporozumień. Niektórzy czytelnicy wyrażają również frustrację z powodu braku zwięzłego przeglądu na początku książki, co czyni ją trudną lekturą dla osób niezbyt dobrze zorientowanych w temacie.
(na podstawie 25 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Mercia: The Rise and Fall of a Kingdom
Zawartość książki:
Wiele osób wie o Wessex, „ostatnim królestwie” Anglosasów, które upadło na rzecz ludów Północy, ale inne królestwo, Mercja, cieszyło się niegdyś dominacją nie tylko nad Wessex, ale nad wszystkimi królestwami anglosaskimi. W swoim zenicie Mercja kontrolowała tereny dzisiejszego Birmingham i Londynu - a polityczna i handlowa dominacja tych dwóch królestw znajduje echa w przeszłości.
Ci, którzy interesują się tym okresem, z pewnością słyszeli o Pendzie, Offie i Thelfl d, Lady of the Mercians - ale co niezwykłe, nie ma jednej książki, która opowiadałaby ich historię w całości, historię wielkiego królestwa Midlands. Historycznie rzecz biorąc, zapisy dzielą się na dwie części, przed i po wikingach, w sposób, w jaki zostały zachowane. Przed wikingami praktycznie cały materiał źródłowy został napisany przez ofiary lub postrzegane ofiary agresji i ekspansji Mercji.
Po wikingach zachowane dokumenty pochodzą z miejsc, które nie zostały splądrowane ani spalone przez ludzi Północy, zwłaszcza z Wessex, tradycyjnego wroga Mercji. Włączenie tych zapisów tutaj pozwala na zbadanie Mercji po 924 roku.
Mercja przestała być królestwem, gdy do władzy doszedł Alfred Wielki, ale jej historia na tym się nie skończyła. Badając rolę wielkich ealdormenów w antymonastycznej reakcji X wieku, poprzez zdradę Eadrica Streona w XI wieku, aż po ostatnich, odważnych młodych hrabiów, którzy stanęli przeciwko Wilhelmowi Zdobywcy, książka ta pokazuje ważną rolę, jaką Merkowie odegrali w kształtowaniu narodu angielskiego.
