Meksykański Mesjasz: Andrs Manuel Lpez Obrador

Opinie czytelników

Opinie na temat biografii Andrésa Manuela Lópeza Obradora (AMLO) są bardzo podzielone. Zwolennicy chwalą książkę za pouczający wgląd w polityczną podróż AMLO, podczas gdy krytycy twierdzą, że jest ona stronnicza, pełna nieścisłości i odzwierciedla agendę establishmentu przeciwko niemu.

Wielu recenzentów docenia dokładne badania i krytyczne spostrzeżenia zawarte w biografii. Niektórzy uważają ją za cenne źródło wiedzy na temat motywacji AMLO i krajobrazu politycznego w Meksyku. Zwolennicy AMLO postrzegają książkę jako potencjalnie pouczającą lekturę dla osób zainteresowanych jego polityką i nadzieją, jaką reprezentuje dla przyszłości Meksyku.

Kilku recenzentów krytykuje książkę za to, że jest mocno stronnicza i pełna fałszu, odrzucając ją jako atak na AMLO i jego postępową politykę. Wielu uważa, że odzwierciedla ona polityczne motywy autora, a nie obiektywną biografię, co prowadzi do twierdzeń, że jest śmieciem lub pełna kłamstw. Istnieją obawy, że portret AMLO jest zbyt negatywny i zgodny z konserwatywnymi punktami widzenia.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Mexican Messiah: Andrs Manuel Lpez Obrador

Zawartość książki:

Pojawienie się latynoamerykańskich strażaków, którzy bronią sprawy zubożałych i sprzeciwiają się złu neoliberalizmu i jankeskiego imperializmu - Hugo Chveza w Wenezueli, Evo Moralesa w Boliwii, Nstora Kirchnera w Argentynie, Andrsa Manuela Lpeza Obradora w Meksyku - zmieniło krajobraz obu Ameryk w dramatyczny sposób. Jest to pierwsza anglojęzyczna biografia jednej z tych charyzmatycznych postaci, znanej w swoim kraju pod przydomkiem "Mały Promyk Nadziei".

Książka śledzi życie Lpeza Obradora od jego wczesnych lat spędzonych w pełnym much stanie Tabasco, przez studia uniwersyteckie, aż po lata spędzone wśród zubożałych Indian Chontal. Nawet gdy wykazywał się coraz bardziej mesjanistycznym planem podniesienia na duchu uciśnionych, stawił czoła muskularnej Partii Rewolucji Instytucjonalnej, dwukrotnie kandydując na gubernatora swojego rodzinnego stanu i pomagając założyć lewicowo-nacjonalistyczną Partię Rewolucji Demokratycznej (PRD). Jako krajowy przewodniczący PRD nasilił swoją polityczną i ideologiczną wojnę przeciwko byłemu prezydentowi Carlosowi Salinasowi i innym "spiskowcom" zdeterminowanym, by połączyć Meksyk z globalną gospodarką kosztem biednych. Jego zdecydowane poparcie dla "nieposiadających" wyniosło Lpeza Obradora na stanowisko burmistrza miasta Meksyk, które przemianował na "Miasto Nadziei". Wszechobecna przestępczość, ruch uliczny, zanieczyszczenie i problemy mieszkaniowe sprawiły, że stolica stała się grobowcem dla większości polityków. Nie dla Lpeza Obradora. Dzięki efektownym robotom publicznym, comiesięcznym stypendiom dla seniorów, ogromnym marszom i harmonogramowi pracy od świtu do zmierzchu, przekształcił stanowisko w trampolinę do prezydentury. Choć w oficjalnym głosowaniu przegrał o włos, twardo walczący Tabascan wykrzyczał oszustwo, złożył przysięgę jako "prawowity prezydent" i objechał kraj, potępiając "faszystowską" politykę prezydenta Felipe Calderna i przygotowując się do odkupienia nędzarzy w wyborach prezydenckich w 2012 roku.

Grayson postrzega Lpeza Obradora jako zupełnie innego od populistów takich jak Chvez, Morales czy Kirchner i twierdzi, że jest on "świeckim mesjaszem, który żyje skromnie, szanuje proroków, gromadzi apostołów, deklaruje, że jest niezniszczalny, rozkoszuje się odgrywaniem roli ofiary i głosi doktrynę zbawienia poprzez powrót do wartości konstytucji z 1917 r. - sprawiedliwości dla pracowników, praw Indian, żarliwego nacjonalizmu i antyimperializmu".