Mehmet Zdobywca i Konstantynopol: Portret młodości i ambicji

Oryginalny tytuł:

Mehmet the Conqueror and Constantinople: A Portrait of Youth and Ambition

Zawartość książki:

W swoim znaczeniu zarówno dla islamu, jak i chrześcijaństwa, a ostatecznie dla całego świata, upadek Konstantynopola 29 maja 1453 r. miał zwiastować początek wczesnego okresu nowożytnego i przynieść powszechne uznanie człowiekowi na zawsze znanemu jako Mehmet Zdobywca lub sułtan Mehmet II (1432-1481); który w wieku dwudziestu jeden lat położył kres tysiącletniemu imperium bizantyjskiemu.

Samo nieprawdopodobieństwo takiego osiągnięcia, po wielu nieudanych próbach zdobycia Konstantynopola przez różne frakcje na przestrzeni wieków, miało tylko dodać Mehmetowi rosnącego statusu; podczas gdy jego dążenie do zdobycia terytorium w ciągu następnych dwudziestu pięciu lat, w ustanowieniu imperium osmańskiego, miało umieścić tę dynastyczną rodzinę na arenie międzynarodowej, gdzie pozostaną znaczącą siłą polityczną przez następne pięć wieków.

Niewiele materialnych dowodów przetrwało z okresu kształtowania się życia Mehmeta, a na pewno nic o bezpośrednim znaczeniu, takim jak portret. Jednak Mehmet miał trwałe zainteresowanie tym gatunkiem, choć naturalnie założono, że po ponad pięciu wiekach nieobecności portret młodego sułtana w jakiejkolwiek formie po prostu nie przetrwał tego okresu.

Pojawienie się okrągłej płaskorzeźby portretowej sułtana miało być zatem czymś więcej niż tylko przelotnym zainteresowaniem, biorąc pod uwagę młodość muzułmańskiego siedzącego w turbanie, który był natychmiast rozpoznawalny jako Mehmet Zdobywca zarówno z jego wymodelowanego profilu reliefowego z brązu, jak i tytułów otaczających jego portret, zwracając się do niego po łacinie jako "Wielki Książę i Wielki Emir, Sułtan Mistrz Mehmet" - Magnus Princeps et Magnus Amiras Sultanus DNS = Dominus) Mehomet.

Gotowość Mehmeta do powierzenia swojej imperialnej wizji w ręce zachodniego artysty w tak wczesnym okresie jego życia jest sednem tego niezwykłego epizodu, który obejmuje zbliżającą się zagładę tysiącletniego imperium Bizancjum, rozwijające się osmańskie przedsięwzięcie polityczne i upadek samego Konstantynopola. Reprezentuje to fuzję między Wschodem a Zachodem, która nie ma sobie równych w połowie XV wieku.

Rzeczywiście, zlecenie wykonania płaskorzeźby z brązu może być tak bezpośrednio związane z Mehmetem, że poza objawieniem jego młodzieńczego i enigmatycznego portretu, istnieje niezwykłe poczucie wydarzenia o historycznych proporcjach, które można teraz zobaczyć oczami samego bohatera.