Ocena:
Książka opowiada wzruszającą historię o wizycie Meeny u babci, gdzie wspólnie przygotowują specjalną bengalską herbatę. Podkreśla tematy cierpliwości, tradycji kulturowych i relacji międzypokoleniowych, a także zawiera przepis na chai.
Zalety:Książka została dobrze przyjęta ze względu na piękne przedstawienie relacji między Meeną i jej babcią. Recenzenci doceniają wciągającą fabułę, zachwycające ilustracje i kulturowe spostrzeżenia. Książka uczy cennych lekcji cierpliwości i cieszenia się chwilą.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać tempo za nieco powolne lub zbyt wąskie ukierunkowanie na młodszych odbiorców, ponieważ jest to książka dla dzieci.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Meena jest podekscytowana, ponieważ dzisiaj idzie do domu Nanu, aby napić się herbaty i zjeść smakołyki.
Kiedy Meena tam dociera, jest gotowa, aby zacząć... ale jej nanu mówi jej, że jeszcze nie czas. Dzisiaj będą pić bardzo specjalną bengalską herbatę o nazwie doodh cha i będą ją robić razem.
Najpierw zbierają składniki z ogrodu. Następnie udają się do środka, aby się przygotować. Meenie burczy w brzuchu, gdy czuje zapach świeżo upieczonych samosów i ciasta korzennego babci, ale pomaga zmiażdżyć kardamon i goździki oraz uczy się, kiedy dodać mleko, cukier i herbatę. Podczas oczekiwania na doodh cha, Nanu dzieli się wspomnieniami ze swojej przeszłości w Bangladeszu, oglądając stare zdjęcia, malując obrazy i nakrywając do stołu. A kiedy doodh cha jest wreszcie gotowe, jest tak pyszne, jak obiecała Nanu. Nanu miała rację: "Zawsze smakuje lepiej, gdy robimy je razem".
W tej książce zainspirowanej własnymi wizytami autorki Faridy Zaman u jej babci znajduje się rodzinny przepis Faridy na doodh cha.