Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Medicine of Art: Disease and the Aesthetic Object in Gilded Age America
W 1901 roku rzeźbiarz Augustus Saint-Gaudens ogłosił w liście do Willa Low: "Zdrowie jest najważniejsze". Chociaż niedawno zdiagnozowano u niego raka jelita, Saint-Gaudens ożywił się dzięki sportom rekreacyjnym, zdając sobie sprawę, że "w życiu jest coś jeszcze poza czterema ścianami źle wentylowanego studia".
Health and Illness in American Gilded-Age Art stawia takie momenty w centrum uwagi, aby rozważyć rolę zdrowia i choroby w sposobie, w jaki sztuka była produkowana i konsumowana. Jest to pierwsze studium poświęcone miejscu chorób organicznych - raka, gruźlicy, syfilisu - w życiu i twórczości artystów epoki pozłacanej. Pokazuje, w jaki sposób znane dzieła sztuki były naznaczone chorobą, argumentując, że sama sztuka funkcjonowała w kategoriach leczniczych dla artystów i widzów pod koniec XIX wieku.
Dzieła sztuki nie były jedynie pięknymi lub rozrywkowymi przedmiotami, ale mogły funkcjonować jako balsam dla chorych, przynosząc ulgę w fizycznym cierpieniu i bólu. Sztuka robiła to poprzez stępienie krawędzi choroby zakaźnej w procesie wizualnej translacji.
W malarstwie, na przykład, kaszel, krwawa plwocina i znieczulenie ciała zostały przekształcone w oznaki duchowego wzniesienia i wyrafinowania dla gruźlików, którzy byli przedstawiani z bladą, kredową bladością, która sygnalizowała raczej wyrafinowane piękno niż alarmujące wskazanie śmierci. Dzieła sztuki przekierowywały zatem doświadczenie choroby w erze poprzedzającej ratujące życie odkrycia, które wkrótce staną się znakami rozpoznawczymi współczesnej medycyny, oferując alternatywną terapię.