Ocena:
Książka stanowi przejmującą eksplorację opieki nad chorymi na raka w Botswanie, łącząc osobiste narracje z krytycznym wglądem w wyzwania stojące przed świadczeniodawcami opieki zdrowotnej i pacjentami w warunkach ograniczonych zasobów. Podkreśla tematy improwizacji, społeczności i szerszych implikacji nierówności w opiece zdrowotnej w Afryce, szczególnie w obliczu rosnących wskaźników zachorowań na raka i wpływu globalnej polityki farmaceutycznej.
Zalety:⬤ Przemyślana i spostrzegawcza narracja, która przemawia do osób zainteresowanych antropologią medyczną i globalnym zdrowiem.
⬤ Bogata w osobiste historie, które przekazują ludzkie doświadczenia związane z rakiem i zmaganiami z opieką zdrowotną.
⬤ Dostarcza ważnego kontekstu na temat systemów opieki zdrowotnej w Botswanie w porównaniu z globalną północą.
⬤ Dobrze napisana i przystępna, dzięki czemu jest odpowiednia dla różnych czytelników, od studentów po profesjonalistów.
⬤ Oferuje głębokie i wzruszające spojrzenie na odporność osób zmagających się z poważnymi chorobami.
⬤ Tematyka jest często smutna i graficzna, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
⬤ Niektóre recenzje wskazują na frustrację związaną z nierównościami w opiece zdrowotnej i wpływem polityki farmaceutycznej.
⬤ Książka jest opisywana jako potencjalnie chorobliwa i nie dla osób o słabym sercu, co może odstraszyć niektórych potencjalnych czytelników.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Improvising Medicine: An African Oncology Ward in an Emerging Cancer Epidemic
W książce Improvising Medicine Julie Livingston opowiada historię jedynego dedykowanego oddziału onkologicznego w Botswanie, zlokalizowanego w stolicy kraju, Gaborone.
Ta poruszająca etnografia podąża za pacjentami, ich krewnymi i personelem oddziału, gdy w Botswanie pojawiła się epidemia raka. Epidemia ta jest częścią ciągłego wzrostu zachorowań na raka na globalnym południu; historie z botswańskiego oddziału onkologicznego dramatyzują ludzkie stawki oraz intelektualne i instytucjonalne wyzwania związane z epidemią, która ukształtuje przyszłość globalnego zdrowia.
Przekazują one uwarunkowania zaawansowanej technologicznie medycyny w szpitalu, w którym ważne maszyny często się psują, leki pojawiają się i znikają, a miejsce na łóżku jest zawsze na wagę złota. Ukazują również raka jako coś, co dzieje się między ludźmi. Poważna choroba, opieka, ból, oszpecenie, a nawet śmierć stają się głęboko społecznymi doświadczeniami.
Livingston opisuje oddziały onkologiczne w kategoriach biurokracji, bezbronności, władzy, biomedycyny, śmiertelności i nadziei, które kształtują współczesne doświadczenia w południowej Afryce. Jej etnografia jest głęboką refleksją na temat społecznej orkiestracji nadziei i daremności w afrykańskim szpitalu, polityki i ekonomii opieki zdrowotnej w Afryce oraz paliatywności i oszpecenia na globalnym południu.
