Medycyna i budowanie narodów w obu Amerykach, 1890-1940

Opinie czytelników

Książka bada skrzyżowanie zdrowia publicznego i amerykańskiego imperializmu w Brazylii, na Kubie i w Puerto Rico, zapewniając historyczny kontekst dla amerykańskich programów zdrowia publicznego. Przedstawia wciągającą narrację, nawet dla tych, którzy nie są szczególnie zainteresowani literaturą.

Wciągający styl pisania, interesująca eksploracja zdrowia publicznego i imperializmu, dobrze skonstruowane rozdziały i wyjątkowa perspektywa kulturowa. Polecam dla osób zainteresowanych historią zdrowia publicznego.

Mogła zawierać więcej szczegółów na temat zwalczania żółtej febry na Kubie i kłaść większy nacisk na ogólne aspekty zdrowia publicznego.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Medicine and Nation Building in the Americas, 1890-1940

Zawartość książki:

Wraz z postępem nauk medycznych w XIX wieku, Stany Zjednoczone stały na czele inicjatyw w zakresie zdrowia publicznego w obu Amerykach. Straszliwe warunki sanitarne zostały złagodzone, uratowano życie, a opieka zdrowotna rozwinęła się w potężną instytucję w całej Ameryce Łacińskiej, gdy lekarze i biurokraci ze Stanów Zjednoczonych napięli swoje naukowe mięśnie. Nie było to jednak przedsięwzięcie czysto altruistyczne, jak pokazuje Jose Amador w książce Medicine and Nation Building in the Americas, 1890-1940. Wysiłki te służyły raczej jako prekursor współczesnego amerykańskiego interwencjonizmu. Dla miejsc takich jak Kuba, Portoryko i Brazylia, inicjatywy te były szczególnie inwazyjne.

Opierając się na źródłach z Kuby, Portoryko, Brazylii i Stanów Zjednoczonych, Amador pokazuje, że inicjatywy rozpoczęte w środowisku kolonialnym położyły podwaliny pod rozwój programów zdrowia publicznego na półkuli i przekształciły debaty na temat kształtowania kultury narodowej. Pisarze ponownie przemyśleli teorie zagrożenia środowiskowego i rasowego, podczas gdy kubańscy reformatorzy powoływali się na kampanię żółtej febry w celu wykluczenia nie-białych imigrantów. Portorykańscy chłopi zalali stacje leczenia tęgoryjca, a brazylijscy sanitariusze przyjęli regionalistyczne i imperialistyczne ideologie. Razem, grupy te zilustrowały, że kampanie zdrowia publicznego opracowane w cieniu imperium napędzały nowe konflikty i rozmowy na temat osiągnięcia nowoczesności i postępu w tropikach.

Książka ta jest laureatem dorocznej nagrody Normana L. i Roselei J. Goldbergów za najlepszy projekt w dziedzinie medycyny.